Web Zaman Damgası

Zeynep hanıma,

Sevdim ömür eskittim uğruna, ahirimde de sende gözüm,
Sen yoksan ben de yokum , acırım halime virandır ömrüm,
Görmeyeli hâlim yaman, dünya bana zindandır.
Bugün gelse Meleku’l-Mevt, sende kaldı son sözüm.

Sevdiğim aşkından yandı, kebab oldu sol yanım
soldurdu goncamı , arş-ı semalara çıktı figanım
Nar-ı firkatte yaksan da beni , kesmem ümidi senden,
Devrilir başıma cihan, bülbül gibi ahüzarım.

Nazlı yarim çektim derdin, ecelime susadım.
Bu dünyadan geçtim kalmadı lezzeti tadım
Vefasız yar, bülbül gibi konmaz oldun dalıma
Felek kırdı yayım, müşkül derde uğradım.

Yüreğim ateşler yansa çatlasa dudaklar, abı- hayat olsa leyla
naim cenneti Kırmızı yakuttan saraylar sunsa Mevla,
"Ve sedeflerinde saklı inciler gibi iri siyah, gözlü eşler"
Görmez gözüm ahu gözlü, ne zühre ne de züleyha.