Web Zaman Damgası

NEFİS SAVAŞI

Yazboz tahtasına, döndü aşkımız
Dilim düğümlendi, soramadım ki,
Deprem faylarında, gönül köşkümüz
Yıkılan yerleri, öremedim ki.

Asumana baktım, pamuktan dağdı
Şimşekler sütünü, buluttan sağdı
Bereket namına, ne varsa yağdı
Akan sele karşı, duramadım ki.

At başı duygumla, nefsim yarıştı
Zaman süzgecinde, yüzüm kırıştı
Topladım çıkardım, hesap karıştı
Eski defterleri, düremedim ki.

İlerleyen yıllar, sanki canavar
Herkese bol gelen, libas bana dar
Ömrün hitamına, kim bilir kaç var?
Vuslat noktasına, eremedim ki.

Deli gönlüm dersen, uslanmadı hiç
Güpürdeyen yürek, paslanmadı hiç
En candan dostlarım, seslenmedi hiç
Çukur, tümsek, yüksek, göremedim ki.

Seni düşünürken, hafif dalmışım
Ebedî uykuya yatıp kalmışım
Kendi düğünümde, davul çalmışım
Şer düşleri hayra, yoramadım ki.

Necati’m; kimseler, bilmez derdimi
Önünde sen varken, görmem ardımı
Şeytanla savaşta, kendi gardımı
Koruyup kollayıp, vuramadım ki,
Kırmak istesem de, kıramadım ki.

Necati OCAKCI
12.11.2017
ANTALYA