Web Zaman Damgası

yokluğunda..

bazen
anlatamadığını
düşündüğün anda
bir cümle
yüreğine düşer
derin/den..

o bana
mavi şiirler yazar
kuşlar uçar içimden..

bırakıp bir kenara
kainatın tüm ağırlıklarını
susarım
sana çokça
su-sa-rım

yokluğunda/

mavi bir bulutun
derinliğindeyim
heybemde
dağlarından ç-aldığım patika
avuç içlerimde
gelişi güzel sorgular ki
salondan odaya
ve sonra duvara dokunan
parmak uçlarıN kadar
yüreğimi acıttı
düşlerimdeki şeytan!

oysa/
gözlerin
gelincikler ekiyordu
gecenin çıkmazlarına..

ki zamAN
büyüyorken
yüreğimin avlularında
terk edilmiş şehirler gibi
toprağıma sığmıyordum

yokluğunda/

önce harfler vardı
ve sonra
kırıp dallarını
maviye boyadık

gök/
yüzünün ki

boğazımızda
düğümlenirken harfler
etkisi geçmiş
heyecanlar içindeyken
biz/
avuç içlerimizdeki izlerden
tuttuğumuz yası silip
kırdık muammasını
kelimelerin..

tamam!
peki…

hangi yana dönsen yüreğim…

yokluğunda/

rüzgarı dayayıp şakağına
yaprakların göçüne
son/baharlar adıyorum
camlara bırakılan
dokunuşların
kum fırtınalarını
çağırdığı dudAKlarına ki

derinde miydim
yoksa teninde
gidemiyor musun
ölmek istediğinde
ve kalamıyor musun
hissetmediğin bir ten de

ki bir düşü/şü
üzerime çekip odalarca
aynalar çarpıyor yüzüme

yokluğunda/

noktası eksik bir harf
dudak izini vuruyor
kaburga kemiklerime
bütün gidişler
afyonlu sabahlara uyanıyor
dağılsa saçlarında rüzgar
beklediğin yerde kış ki
ayaza çarpıyor bedenim
yokluğunda…






(...)