Web Zaman Damgası

Böyle olsun.

[ italik ]Bir kaç cümle düşer bazen insanın yüreğinden beyazlara
İçindeki köz parçacıklarını dışarı akıttığında
Yangın yeridir çoğu kitap sayfaları
Sonra içine kapanık düşler kurar yerli yersiz
Kimi bir uçurtma kuyruğunda
Kimi yağmurla güneşin birleştiği yerde...

Lakin soluksuz olur bazı tercümesiz söylemleri
Hiç bir izahı olmaz gidenin gidişine dair
Bazen hiç bir mantığa uymasa da
Arap saçı misali kalifiyeli sancılar vurur bizi en başta
Sonra koynunda saklanırız gecenin
Bazen seherinde sabahın
Bazen de bir dua da birleşitiğinde ruhlar.


Hiç bir yol, geçit vermez bazen
Bazen
Keşkelerin bile düğüm düğüm dizilir boğazına
En sevdiğin cümleler bile yakar canını
Sonra,
Belki sonra dersin.
Ne belki gelir
Ne de sonra.
Ama gel-gitler hep olacak hayatının her anında.



Kapalı kapılar ardına sığındığın
Anahtar deliğinden giren rüzgarın
Tiz sesinde acıyacak canın.
Gölgen bile yabancı geldiğinde sana
İşte o zaman yalnızsındır.


Şimdi yukarı bakıp sesini her an duyabilene
Bir teşekkür etme vakti
Hep yanında olan
Her anında sana varlığını hissetirene
Teşekkürler ya Rab
Acına da mutluluğuna da
Varlığa da yokluğa da
Teşekkürler Rab verdiğin her nefese...