Web Zaman Damgası

Sen Kimsin?-2

...
Bu soruya şaşırmış olsa gerek,bir an duraksadı
Gözleri uzaklara daldı ve ‘hiç kimseyim’ dedi
Ben kollarından sıyrılıp gözümü diktim denize
Hiç kimse hiç kimse değildir dedim sesimi gürleştirerek

Sonra bir anda koşmaya başladım
Arkamdan sesleniyordu ne oldu şimdi diye
Ben de senden değil kendimden kaçıyorum dedim
O da arkamdan bağırıyordu biraz yavaşla diyerek
...
Bir süre sonra kaybetmiştim onu
Tebessüm ettim nedenini bilmeden
Nefes nefese kalmıştım o anda ailem geldi aklıma
Kapıyı çarparak çıktığım o an yüreğime tarifi olmayan acılar saplamıştı

Sevgilim olduğunu öğrenmişlerdi ve bunu ondan ayrıldığım gün yüzüme vurmuşlardı
Hem ailemin bana onca hakareti etmesi hem de sevdiğim çocuğun beni aldatması
Darmadağın,paramparça etmişti beni
Ben de o öfkeyle terk etmiştim evi

Şimdi pişman mıyım bilmiyorum bildiğim bir şey varsa da
Bundan sonra hiç kimseye güvenmemekti
O deniz gözlü çocuk beni etkilemişti belki ama güvenemezdim ona
Daha ilk zamanda tanıdığım birine açılamazdım sonuçta

O sırada yanıma biri oturdu,şapkasını örttüğünden anlamamıştım kim olduğunu
Birden ne kadar da hızlısın diye lafa girdi
Nasıl yani dedim,şapkasını çıkardığında anladım onun olduğunu
Ben Mert dedi ...sonra sustu

Ben...ben Ecem dedim ona bir anlık dalgınlıkla
Sonra da ayağa kalkıp sen benden ne istiyorsun diye çıkıştım
Bırak peşimi,ben kendimden falan değil senden kaçıyordum bir kere
Hem sen nereden çıktın ya,sorduğum sorulara bile doğru düzgün cevap vermiyorsun

Sonra ben gidiyorum ve arkamdan gelme dedim
O da ne oldu şimdi ya dedi
Cevap vermeden yürüyordum ki
Birden yanıma araba yaklaştı içinden bir adam çıktı ve benim ağzıma bir şeyler koydu

Mert,Ecem diye bağırdığını duydum en son
Gözlerimi açtığımda elim kolum bağlı ve ağzımda koli bandı vardı
O an her şeyin rüya olmasını istedim
Ama olmadı...tam tersine kabusa dönmeye başaldı

Sonra kapı açıldı içeriden geleni gördüğümde şoke oldum
Karşımdaki beni aldatan yüreksizin tekiydi
Eski sevgilimdi...benim yüreğimi parçalayan şerefsizin tekiydi
Şaşkınlıktan konuşmayı unutmuştum ki zaten bu mümkün değildi ağzımdaki bantla...

Üstümden aşağı buz gibi sular dökülmüştü sanki
Yüreğim donmuştu,atmıyordu artık
Gerçi o yüreksiz bende parçalanacak bir yürek bile bırakmamıştı...