Web Zaman Damgası

MARTILAR UYURKEN (9)

'Tut ki kalbim avuçların da bir kuş gibi masum
Sen o kuşa dokunur gibi dokun Baver
Farz et ben de kalbimi tutan ellerinden öpüyorum
Ve o an sadece hisset sevgimin masumiyetini

Aşk
İçimdeki eylemlere dur demesini beceremez hiç bir zaman
Dil savaş ilan eder aklıma
Susatır
Damağım kurur
Acıtır düşüncelerimi
Ve sonra adım adım kaçar geriye Baver

Bir de bakmışsın bir kuş kanadınca umut taşır
Gelip omuzlarıma konar ve oracıkta kalır uyuya
O an sen gelirsin aklıma
Ve sadece sana ait olan yüreğim titremeye başlar
İçimde cümleler büyür
Beni hiç yalnız bırakmayan anneme bile kuramam
bu cümlelerden her han gibi birisini
Çünkü o söylenmedik cümlelerde sen varsın Baver

Kokun ve gülüşün
Kahve gözlerin ve göz kapakların var
Gelincik çiçeklerini öpen dudakların var
Başımı koyduğum göğsün
Ve o dağ gibi sağlam kalbinde yaşattığın sevgim var

Bazen susardın
Gözlerine bakardım ve hep anlamak istediğim gibi anlardım
Sen o koca hayal dünyanı kim bilir nelerle süslerken
Ben sadece kendimi koyardım'

Beşiktaş sahili saat 03:15
Yıl 17 ağustos 2000

Ararat bu dizeleri
Baver'e gelen günlüğün otuz üçüncü sayfasından okuyordu
Ve eşi Adal 'a dönerek

'sanırım Gülizar yaşıyor' dedi

O an Baver baygın yattığı koltuktan doğrulup
Yarı baygın bir ses tonuyla

'ne dedin sen'
Ararat heyecanlı ses tonuyla

'Gülizar yaşıyor olabilir Baver
Bak şu şiirin yazılış tarihine
Çok küçük yazılmış ama aynı el yazısıyla
Ve bu günlüğün ilk sayfasında atılan tarih
siz kaza yaptıktan tam bir yıl sonra atılmış
Ve bu şiir de sizin kaza yaptığınız yerde yazılmış
Yani dört yıl önce bu gün'

Baver'in kalp atışlarını
Bu şiirin şairi olan ben bile duyuyor gibiyim.

9. bölüm sonu
devam edecek
ferit karasu