Web Zaman Damgası

KARA KIŞ OLDUN

Sen gittin amma, gönül köşkümden
Yazın ortasında, kara kış oldun
Şüphen mi vardı ki, temiz aşkımdan
*** Resimler de kalan, hayal düş oldun
*** Yazın ortasında, kara kış oldun

Hasreti, hasrete ekliyorken ben
Postada mektubu, yokluyorken ben
Müjdeli haberler bekliyorken ben
*** Hazana, hüzüne, gamma eş oldun
*** Yazın ortasında, kara kış oldun

Açtıkça yanlara, boş kaldı kollar
Hepsi de kurudu, tuttuğum dallar
Getirmiyor seni, uzanan yollar
*** Bağrıma bastığım, soğuk taş oldun
*** Yazın ortasında, kara kış oldun

Korkular gizlendi, sanma ki dindi
Kirpiklerden inen, hep kırkikindi
Yollara bakmaktan, feri tükendi
*** Gözlerimden düşen, damla yaş oldun
*** Yazın ortasında, kara kış oldun

O günden beridir, çile bitmiyor
Kahrolası zaman, geri gitmiyor
Böyle sevmelere, gücüm yetmiyor
*** Her zaman ağrıyan, dertli baş oldun
*** Yazın ortasında, kara kış oldun

Issız diyarlardan, dönmüyor giden
Hiç iflah olur mu, yâri terk eden
Seninle vuslatı, göremeden ben
*** Servis tabağımda, kanlı aş oldun
*** Yazın ortasında, kara kış oldun

Lüzumsuz solundan aldın yarayı
Tanısınlar artık, bahtı karayı
Neyleyim canan sız, köşkü sarayı
*** Saldığın pençeyle, vahşi kuş oldun
*** Yazın ortasında, kara kış oldun

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ