Web Zaman Damgası

v'olta

şiirin hikayesini görmek için tıklayınız
okuduğunuz metnin
alt tuşuna





kalem diyorum
sayfasıyla buluşmadan evvel
mürekkebini demliyor içten içe





iki lafı bir araya getirip
anlamıyla buluşsun diye
ve bu arada
tebessüm belirsin diye gül yüzünde





hemen her gün
zamandan arakladığı fırsattan istifade
yarı serseri
yarı geveze
az biraz da aşk diye şerbet serpince üstüne


ha işte


yazmanın rutin ritüeli bu
kendimce
kendi dilimin döndüğünce tavaf etmek
kalbinin çemberinde


sevgilim,


sevgilim diye başlayan bir anlatıya ne kadar hasrettim bilemezsin


bazen çalılıklara dolanıyor cümleler
liyakatta kusur eden kelamlar düğümleniyor kalemin kursağında


bazen,


karanlık oluyor her yer
sus'a kesiliyor o an


nasıl desem


mananın ekseni kayıyor kalemin ayakları altından
boşluğa düşen harfler gibi düşün
suları çekilen göl yitikliği gibi bu
oltamın ucuna ne taksam
umuttan yoksun bir bekleyiş üstünde
saçmalıyor şamandıra
kendi ekseninde


neyse


neyse ki


sensiz görülen her rüya , kabusa yoruluyor varlığınla


sen gerçek


gerisi hikaye


bu şiir de böyle


..