Web Zaman Damgası

Çatal, kaşık, bıçak

[ italik ] Kendi kör karanlığını dahi aydınlatamayan sarı ampul apartman boşluklarımıza fırlatıldı.
paramparça
olu
alfabemiz
belli belirsiz konuşuyoruz artık hepimiz
Bugün ak
Yarın kara
Sonra yine ak
belli mi olur
bu işler ince işler büyüklerimiz bilir.


Öpülmemiş bir çocuğun sevgisizliği ve korkmuşluğu cadde boyu
telaşla koşuyor çıplak
belki bir dayak
belki tecavüz...

Diyorum ki
Birbirini öldüren insanlar var , hiç durmadan hemde
Küfreden, vuran, vurulan, çalan, s.k.ş.n ve üreyen insanlar.

Biri kafamda ki saçları çok uzamadan kesti
Yarın birgün biri de çıkıp elimi keser.
Yedi rakamı es kaza yere düşse
kaldıran olmaz sizi temin ederim
Görmedin
Duymadım
Bilmiyorum.
Üç maymun artı bir plaza dairesine
Satıyorum
Satıyorum
Sattım gitti...

Birgün dağılırken tepelerin ardında
damar damar üstüne gelmiş palavra
siyatikleri azıyor zamanın
Siyasileri bir bir hapşırıyor
çok yaşa
söylemek ..ck
hemde by
Bunları
Fazla karıştırmadan
araştırmadan
yaşa
taşa
başa oturma eylemi.

Vurmak için bir uçurtma yapmalıyım
divane aşık gibi yolda falan dolanırken
hayaletleridir ömrün
birbirine karışan dilsiz ve omurgasız iskeletler.
Konuşulmayan şeyleri halının altına süpür
Herkes gülüyor
böyle iyi bu gümbürtü.

Şeytanın gözü büyüyor
dili çatal
Yere bata
çıka.
Çatal karam çingenem
bu hayat
çatal, kaşık, bıçak takımından ibaret gibi nefes alıyor

Ellerinde pankart gibi
bir
Avuç
İnsan ve gururu neye yarar
neye yarar şimdi şiir
yenilmek
yenilmektir...

Ölmüştür
elleri nehrin ve köprüleri zarar etmektedir garanti.
Köprücük kemiğinden öperim
elimden daha ne gelir bilmiyorum.

Akbabalar göğü turluyor
evrilmiş
erişkin
köpek balıkları
dillerin şaklatıyor
kan kokusu.

Şaklabanlar ve kral oyun odasına kapanmış
beş çayını yudumluyor.


Davar kadını yumrukluyor
gözlerim
Gazze ise
Ellerim Soma
Kulağım Yemen
Dişlerim Van
Ve hatta saçlarım Paris, Londra
Bunun yolu yok
birinin herkes için ağlaması gerekiyordu
bir adım öne çıktım.


Bilin
Bilin ki kimseyi sevemiyor ölüler
ve
Kimse sevemez onları.