Web Zaman Damgası

KÖYÜMDEN HABER VAR

Ne yazık böyleymiş dünyanın sonu
Açmasam iyiydi bu ağır konu
Şehirden yiyoruz bulguru unu
Goca oğlanın değirmeni yıkıldı

Bize gurbet çıktı bozdu dokuyu
Ayşe teyzem sağmaz oldu ılkıyı
Peri mehmet terk eyledi rakıyı
Bekir Hasan hayatlardan çekildi

Bunca sene tek bir kabak dolmadı
Hiç bir zaman böyle mutsuz olmadı
Yaşlılar çekildi gençler kalmadı
İnin suyu yalnızlıktan sıkıldı

Acar Mehmet çıkmaz oldu kuleye
Kural budur as verilmez valeye
Göz yummazdı bile bile hileye
Çavuş emmim pırafada vekildi

Tarih oldu güpçülerin davarı
Viran oldu kıraçların avarı
Emin usta örmez oldu duvarı
Bekirlerin mahallesi yakıldı

Ne kadar çok imiş sizi sevenler
Çaresiz çığrışıp dizin dövenler
Emmimin evinde yandı yeğenler
Ciğerim söküldü belim büküldü

Bekir gızı tatlı sohbeti vardı
"A guzum a guzum" ne güzel derdi
Azrail o sene onu da gördü
Mezar taşı türbe yanna dikildi

Balgusan çağlamaz sesi kısıldı
Beton tünellere suyu basıldı
Beşirde ağaçlar tek tek kesildi
Yaylalara yeni sedir ekildi

Kızların içinde güzel gördüğüm
Hediye eyleyip ona verdiğim
Saçına benzetip tek tek ördüğüm
Bu yaylada ne çiğdemler söküldü

Bele bağlanırdı azık çıkısı
Keşle kuru ekmek dosttu ikisi
Güz geldi gelmiyor pekmez kokusu
Deşdi bağda bağ kalmadı söküldü

Kimseler ekmedi buldun ardını
Çobanlar terketti ata yurdunu
Bıraktılar eşek katır derdini
Dar kebenden arabayla çıkıldı

Çok vardır ismini saymadıklarım
Yüzüne bir türlü doymadıklarım
Adını şiire koymadıklarım
Affedin gönlümden böyle döküldü
Z İ Y A A C A R
03.10.2017/KONYA