Web Zaman Damgası

rodina

İntizar

Rodina , ben umarsız değilim
Islanmışlığım vaki muson yağmurlarında
dünyanın sair ormanlarının...
Rodina, ben yârsız değilim
uslanmışlığım vaki farzımuhal çukurlarında
Kafdağı vokanlarının
bir köşede çelik çomak oynarken çocukluğum
Rodina ben hasarsız değilim...

Rodina, altı harf üç boğum
Boğazıma dizilmiş üç sarı düğüm
Yorgun değilim lakin,
Coğrafyana ulaşmaya yetmiyor soluğum
Rodina,ben diyarsız değilim

Rodina çelişkisiz bilmecem
Lügatlerden azade hicran ve fırtına
Rodina , ayaz gülüm, pek çok ahım, üç hecem
Yükleyince firak tüm kahırlarını sırtına
lehçeler, diller,dizeler tek manayla kaynıyor
semtimde sen konulu bir tiyatro oynuyor
Rodina ,ben ah-u zarsız değilim

Muhacirlik payesi , tartışılmaz lütuf
Ensar sıcaklığıyla eriyor buzdağları
Asrın kuyularında gölgeleriyle,bir sürü Yusuf
Muntazırken yakmaya is tutmuş çerağları
Ahirde dagılırken son küsuf
Rodina , bize tüm makamlarıyla ayrılık yaraşıyor
Yol ayrımında asrın,öcüler bağrışıyor
Rodina , ben firarsız değilim

Ayrılık

Onyedi yaz geçmişti ömür defterinden
Rodina, işte elveda vakti
Kaç mevsim üzerinden
hesaplanır bu firak
Kaç yelkovan akreple emekliye ayrılır
bu yeni sevda vakti
elvedalar zayiattan sayılır

Düşlenen bir yarındır , bir bahar özlemidir
Hatırada kalan iz , göz selinin nemidir
Kahverengi bir bavul ,ne gizler yüklemidir

Ağladığım doğrudur ,için için damlasız
Penceresiz vagondur çığlıklarıma mahzen
Tereddüt yumağıdır geçen her gün hamlesiz
Güneşten renk içmeden , geri dönmek çok erken

Bir müphem fısıltıdır ,yorgun kente dağılır
Zamanın memesinden saniyeler sağılır
Her bir bahar geçtikçe deli gönül durulur
Tahtına Rodina’nın şehrabatlar kurulur


Sitem

Seni bıraktığımda sen vefasız değildin
Hala yağmur gözlüler , şerif idi kentinde
Mihnet vardı , çile seldi lakin sen de mazlumdun
Ve mahsun ,yüzyıllık acıların tecrübesiyle
Rodina paslı bıçak duruyorsun bağrımda

Seni bıraktığımda sen bir zalim değildin
Caddelerde devriye,önce seni arardı
Gizli ajandaların ikinci gündemiydin
Her ihanet mermisi önce seni vururdu
Bugünkü tavırların dünden miras olamaz
Rodina bir vefasız hatırasın kahrımda

Seni bıraktığımda sen duyarsız değildin
Ağuşunu her incinene açmasan da
Dehlizlerinde ne destanlar saklanırdı
Mesela kitap okumak yasaklanırdı
Ama ilk senin (ya)saklı kütüphanelerinde okunurdu
Rodina kitaplar yakılıyor cengizhan aleviyle
Suskunluğun silik biz iz mührümde

Seni bıraktığımda , her bir ırmak coşkundu
Barajlar taşmasa da ,doluyordu arklardan
tarassut senin de bir korkundu
önce sen izleniyordun aralıklardan
Bugün emin değilim
Bir süveyda nokta mısın süt kokulu zeminde


Rodina sana küskün değilim ,
Ama yağmur gözlünün gözyaşlarını içeceğin güne kadar
Tebessüm niyetinde değilim
Ormanlarında bir kuş azat
Bahçelerinde bir gül
Nehirlerinde yosun
Dağlarında kar
Hiçbiri yok derdimde
Bilirim hasret umarsızı da yakar

Varsın izin kalmasın ,
ve dahi tereddütün virane şehrimde
Bir akrep tiyatrosu Güle reva görülen
Keskin bir mücadele kıpırdıyor fikrimde
Artık sana düşkün değilim
Vakta ki yağmur döner sen dönersin özüne
O zaman da sitemim nazli bir özür olsun
Özlem atmacaları yeniden özgür olsun
Dilimde şükür olsun
Nede olsa Sana düşman değilim
Kırgınım sükutuna


İsyan


Sana mektup yazmayı reddediyorum Rodina
Adres karalamalar benim için bir kayıp
İnsan kırgınken dahi dua edermiş...
Tüm firarileri isim isim arayıp
altın sırma listelerinden

Balçık boyacıları güneş ardında mahir
Şaklabanlar zilletin gül devrini yaşıyor
Sen kelepir avında sürek ,
Yalancı aşıkların ardın sıra koşuyor
Nasıl dayansın yürek


Rodina herkeslerden sakladığın cerihan
Üstüne yığıp sancıyı ,kanar habire
Bak işte , etrafında dönmüyor cihan
Pembe tokalı mutlu çocukların
panjurlu evleri dönüşüyor kabire

Çapraz sorgularda ismimi verir misin Rodina

Bilir misin
Patlayan her bombanın piminde
Masumlardan önce masumiyetin ölür
İhanet sürüsünün vahşi geriliminde
Sana dair iyi niyetim ölür
Bu kaypak zeminde
Sen değil , sana isyanım özgür


Bumerang


Rodina sendeki kin artık itiyat olmuş
Döşünde sakladığın mezar taşları yosun
Gümüş eğerli atlar firaka feryat olmuş
Fürsanları nicedir vefakarlardan yoksun

Nasıl bir esarettir yaşadığın rodina
Bu masum forsalarla ağlar altın balıklar
Kahır olup yağmışsın bir tereddüt adına
yarınlara hediyen kırgın kalabalıklar

Sitem etmek boşuna , duymaz infialimi
kurşun dökülmüş gibi sağırken kulakların
Meçhul aydın evlerin artık mihnet mukimi
En ferah günlerini yaşıyor ulakların

Artık anlamıyorum bu müntakim hevesi
Eyyam bir bumerangtır elbet döner gövdene
Kalbinde beslediğin iftirakın meyvesi
Nursuz ejderha gibi sancı olur midene

Ve bakmışsın meveddet rücu etmiş şehrine
Bir tatlı meltem ile titrer mevcudiyetin
Sen şeker kamışları ekler iken zehrine
Kahra alışıklarca ödenir son diyetin


Sabır kelebekleri

/Rodina biz dedikçe sanma ki sana dostum
Bir ilk bahar serinliğinde sana küstüm/

Rodina cılız haykırışlar saklıyorsun gölgende
Benim ellerim soğuk , yüreğim buz
Sabır kelebekleri karantina bölgende
Şiir okurken bana,belki sen ve ben şahit oluruz
Güneşsiz devrimlere
Haketmesen de...

İzbelere çıra yığan Kuddüs kuşları
varsay
Cazibe serenatları kulaklarda
Transatlantik heybetiyle inerken yokuşları
Üç damla şehit kanı bayraklarda
Öfke burulması dudaklarda


Duvarlarda yer kalmadı atmak için
çentik
Kırılan sadece tırnaklar değildi
Mürekkep yerine kan vardı
Mekanlar sureten otantik

Ütopik ferahların sarhoşluğuyla
Güllerin imhasına karar vericilerin
Seni sevdiğini sanıyorsun
Cadde cadde kanıyorsun
Sana dair son iyi niyetim solmadan
Ve henüz vaden dolmadan
Dilerim uyanırsın uykundan...


Miras


Ve özlemek rodina , senden bana mirastır
Rotalar bulanıkken , anayollar çıkmazdır
Tren garlarında nöbet tutmak boşuna
Bu hasret bana azdır
Dipsiz bir sızı çöker döşüme


Tüm yönlere trenler vakti ile ulaşır
Rodina,sana giden raylar bile muamma
Her bir düdük sesinde ,dolaşır elim ayağıma
Vuslat ihtimalinden sızan güneş karışır tünellerime,
Sevinirim , belli etmem amma

Sana şiir yazmayı ertelemek mi lazım
Steplerde tüm renkler hem mi sarı tonludur
Rodina , batıdan akan sızım
Bilirsin ki sevdamız ışık soyludur

Rodina çabalıyorum
Ki bu yangın peyderpey ciğerime değse de
Seni özlememeyi bir sanat biliyorum
şuur altımda perde ardına sinmiş
"Özlem" denen noktayı cımbızla yoluyorum
Derüni sızılarım , gurbet sihriyle dinmiş
Acz ile inlemeyi seranat biliyorum
Ro
Di
Na
Seni özlememeyi bir sanat biliyorum..

Final şarkım

Bu sana final şarkım rodina
Sanma ki krizlerim vuslatınla bahtiyar
Yangınımı söndürmeye yetmez ki yağmurların
Serzenişim kendine kaçış yolları arar
Özlemim boğulurken dibinde çukurların
Beyhude şiir yazmak bilmem ki neye yarar
Sürgünüsün sen artık hüzünlü vakurların
Firaklar pusulanır isinde vapurların

Bu sana melal şarkım rodina
Sükutunla onbinler yaşıyor mahpuslarda
Tüm güller kelepçeli ,bayram eder dikenler
İsyan beklediklerim , isimsiz sus puslarda
Rıza gösterip zulme , toprağa kin ekenler
Ağlamıyorsan dahi, rodina bari gülme
Sen güldükçe rüzgara hasret kalır yelkenler

Akrebin gölgesine rehin kalmış umudum
Anlamsız suallerin cevabısın rodina
Bu baldıran zehrini içerken yudum yudum
Mevhum bir vahanın serabısın rodina
Bu sana final şarkım
Ve terk ediş sana dair itiyatlarımı
seni hala sevmek için kullandığım pusatlarımı
Mahsenimde onlarca seni terkim birikmiş
Muntazırmış her gidiş bir dönüş biletine
Lakin bu son gidişim yürekten ayrılıkmış

Sözün özü seni terk ediyorum
Artık sen beni bekle..
Artık sen O’nu bekle
Kaçılmaz sonu bekle..


Farzımuhal