Web Zaman Damgası

EDEBİMLE YAŞAYIP ÖLÜME SUSAMIŞLIĞIM...

Keşfedilmemiş dizeler yontuyorum,
Ağır aksak,
Kursağımda ölüm takılı,
Ölü bedenlerin radarı işaret ederken mutlak
Bir mutluluğu
Mundar eylemler üretiyor insanoğlu.
Görmemişin oğlu kadar da titrek elleri evrenin,
Aklımın erdiği değil de
Eremediğimi erteliyorum aklım sıra.

Erdemlerim de adam boyu hani;
Ne kadın ne çocuk boyu;
Takılı plak o rakımda:
Adam gibi sevdalar türeten aşkların
Aşikâr fısıltısı
Yine çıkmışken ayyuka ayıp bir rotada
Ayrık otu adeta:
Edindiğim değil
Edebimle yaşayıp ölüme susamışlığım;
Katıksız safım hani kiminde yönerge
Kiminde kinaye
Oysaki aşkın batılında saplı bir imge tadındayım.

Ayıklayamadığım taşı pirincin;
Dibi tutan ölmeye aday bir şiirin
Bir de şirin mizacında şairin
Barındırdığı bir ilhama sevdalıyım;
Aşk pazara düştü düşeli
Boykot ettiğim sevdayı
Hakkıyla bulanlara en kibar telaffuzum:
Hayırlı olsun, mertebesinde dikili sancak
Ne alaka, demeyi de destur edinmiş bir söylemden
Yana düşmüşken başım yana.

Aşkın naşını taşıyan mert kabadayılarına
Kaçak şehrin gölgesinde küçük bir katre aslında
Tapılası değil de tavrından mütevellit bir zanda
Aşkın arka sokaklarında gömmeyi umduğum leşini
İblisin bilfiil kanıksadığım o şairin gıyabında
Neyim ki?

Körüklü solunum,
Kareli eteğinde küçük kızın;
Öykündükçe düne, annemin ördüğü
Kırmızı saçlarımda eflatun tokaları gizleyip de saç aralarımda
Kakülden bozma bir tebessüm nasıl ki frakı
Gün dönümünde kala kalmışlığımın
Okulun arka bahçesinde.

Hani dünüm, hangi güdüldüğüm o sürü?
Sene olmuş bilmem kaç;
Kaçmaya değil de kaçındığım yüreklerde
Süklüm püklüm gölgeleri bile reşit eylemiş Tanrı;
Bir ben eremedim mutlu sona,
Başı kayıp bir şarkı olsam da
Neye yarar dilim döndüğünce
Rahmeti esirmeyene niyazların son hecesinde
Bir nebze de olsa mutluluğu perçinleyen
Gölgelerin düşsem peşine,
Bir de kayıt dışı bir hamlede
Göz ucuyla süzenlere sorsam:
Neden, diye.

Demem o ki; diyeceklerimden ziyade
Densiz iklimlere kanmışlığım;
Sözü özü bir yalanlara inanmışlığım
Hele ki arka yakasında şehrin
Haraç mezat bir yürek telaşı içinde saklı
Dışında koyu bir bulut
Belli ki rahmetin fıtratına uygun bir mizansen
Aklımın yarım adalarında payidar kıyamların nezdinde
Ara durakların kaçıncı hamlesi ise
Hamlet benzeri bir kahramanda takılmışlığım.

Hani olur da düşerim düşündükçe gözlerinden
Hani olur da düşünürüm
Düştükçe yaşlar paye verdiğim neme biat
Aklın fıtratı iki dirhem bir çekirdek
Hayli coşkun bir rahle
İçine serildiğim değil de
İçten içe eridiğim.