Web Zaman Damgası

HÜZNÜ ÇATLATAN EYLÜL

hüznü çatlatan eylül
ağladı geçmişine
eski bir güz kesiğine gebe
sarıl dediğim akşamlarda
sarılmadı bana hayalin

oysa avuç,avuç bahar içirmiştim eylüllere
sarı bir sıcaklık sarmalarken beni
tıpkı bir eylül çürüğü gibi
koptu halatları gönül köprümün

sığdıramadı koynuna sensizliği
ağrıyan yerlerime çaldı rengini
anlamıştım o sadece tadımlık bir şeydi

boşluğumdan düştü ümitlerim
yüreğimden damlayan kan gibi
içimin yontusu sızdırır dokularıma iniltisini
gözleri kan çanağı olmuş hikayemin

güneşin en ateşli halini içirdi bana eylül
kalemimin ateşi yükseldi
durmadan yazıyor ateş rengi
acıya tırmanan halleri var yüreğimin
yorgun düşleri var gecelerimin
geçmişin dibine gömülse sensizlik
terk etse beni hakir yalnızlığım

yüreğimin sularına düşsen
bir el atsan
çıkarsan derinlerde çırpınan ümitlerimi

at, olsun isterim ben
eylülün sarı dingin denizine
düşür beni hüznün dalından
kızılımsı bir yaprak misali
yüzerek enginlerde
bulurum belki seni bana getirecek
mavi düşleri

Hülya Çelik