Web Zaman Damgası

KIRIP DÖKTÜĞÜN ADAM

İyi bak şu resime, tanıdın mı bir yerden?
Yıllar önce kalbini, kırıp döktüğün adam.
Senin bir gülüşüne, bil ki geçerdi serden;
Yıllar önce kalbini, kırıp döktüğün adam.


Gel! desen, düşünmezdi; yüce dağlar aşardı,
Sevdası sel gibiydi, yüreğinden taşardı,
Gözü hep seni arar, her dem senle yaşardı;
Yıllar önce kalbini, kırıp döktüğün adam.


Yüzüne hüzün çöker, her gece yarısında,
Hayalini arıyor, pınarın durusunda,
Bakıp kendini görür, güllerin sarısında;
Yıllar önce kalbini, kırıp döktüğün adam.


Gitti yüksek dağlarda, bulutlarla oynaşır,
Yemyeşil ormanların, gölgesiyle kaynaşır,
Nerde bir çiçek görse, sen diyerek yanaşır;
Yıllar önce kalbini, kırıp döktüğün adam.


Şimdi siyah saçları, döküldü ve aklandı,
Ne tek bir mektup aldı, ne dostlarca yoklandı,
Perişan bu halini, görme diye saklandı;
Yıllar önce kalbini, kırıp döktüğün adam.


16.09.2017
Avni Temiz