Web Zaman Damgası

Nereye Kadar

Seninle nereye kadar gidebiliriz
İstanbul
Konya
Rize
Muğla
Yok yok şehirler değil
Başka bir şey bu
Onlar sadece bir isim
Herkes bir yerlere yolcu
Bekleyeni var
Uğurlayanı
Karşılanıyor
Gitmek değil bu
Gelmekte değil
Oturup bir masada
Kendime ve sana
İki kahve söylerim
Birini içer birini bekletirim
Yinede anımsadığım
Yaşadığım var
Ustam derdi
"O kadar çok seviyorum ki
Kalbimin üstünde taşıyorum."
Bırakmam mümkün değil."
Sonra yak der
Yakarım
Bense hem üstünde
Hem içinde
Birinin adı başka
Diğerinin başka
Biri yakıyor diğeri yaşatıyor
Yaşatıyor be usta
Nereye kadar mı
Sınırları aşmak
Tapuları yıkmak
Bezen bir sesle
Seste öksürük olsa
Kendine iyi bak diyemem
Ben bakmak isterim
Ben bakmak
Nereye kadar mı
Ya gelmezse cumanın ertesi
Bir programa ne gerek
Gece çöktü yine
Sabaha
Bir yerinden yırtılınca
Karanlık
Kendimden
Kendine gün veririm
Kendime gül
Umut dolu
Bilirim ki
Şu an var olan
Sonuna kadar var
Bir şehir bir yol değil
Hepsi biz kadar.