Web Zaman Damgası

kaldırım taşları

sen geldin mi aklıma
boz bulanık akar düşünceler
kan revan olur gözlerim
suspus olur saatler
bir isyan ateşi kuşanırsın
vuruşuruz
al kanlara boyanır sinem
üryan bir acıyla cebelleşirim






yüreğim yangın yeri
her şey birbirine karışmış
her bir şey iç içe geçmiş
yürüdüğümüz caddeler ıssız şimdi
paramparça talan edilmiş bir halde
bir afete uğramış gibi



*


ne baharım kaldı ne de yazım
yanmış, yıkılmışım
kırılıyor dalım, dökülüyor yapraklarım
bir sonsuz sonbahar yerine dönmüşüm
yağmur yağıyor sen susuyorsun
sustukça çoğalıyor rüzgarın sesi
söyleniyor bir sonbahar teranesi
yere düşen her yağmur tanesi





bir mevsimin hazan yaprağı gibi savruluyor ruhum
yağmur yağıyor
geceye dökülen senin hasretin
gönlüme dökülen de
sen varsın hayalimde
yağan yağmurla üşüyor yüreğim
üşüyor ellerim…





bir masaldan alınmış gibi her şey
aynada siluetin…
sana söylüyorum aklımda sana dair her ne varsa…
en derin anıları anlatıyorum
anlatıyorum…
yersiz yurtsuz yeri olmayan özlemleri
yokluğunun acıklı şarkısını söylüyor rüzgar
ben üşüyorum sen üşüyorsun içim üşüyor
yalnızlığa terk edilmiş
şehrin kaldırımları da üşüyor






sen gelince aklıma
sancılar saplanıyor yüreğime
kalbimin zembereği darmadağın oluyor
yalınayak yürümek istiyorum kaldırım taşlarında
kanadı kırık bir serçe gibi




redfer