Web Zaman Damgası

ZAMAN AYLARDAN EYLÜL

Zaman aylardan Eylül, mevsim ise sonbahar
Bir kor daha düşmekte kararmış yaralara
Acıdan yorgun yürek bağlanır karalara
Dönüşsüz diyarlara doğru uçuyorsa yar

Tek yürek oldukların uzaklara giderken
Zelzele sarsar birden yaslandığın dağını
İçinde hissedersin dağların yandığını
Yıllarca ellerini tuttuğun terk ederken

Bir bir düşer dalından sarardıkça yapraklar
Sevdiklerin yanından uzaklaşırlar bir bir
Gittiğin tek adresin oluyorsa bir kabir
Bekliyordur bağrını açmış kara topraklar

Sanma ki beden soğur toprak sarıldığında
Çok zordur yalnızlığın alevlerinde yanmak
Çok zordur sensizliğin sabahına uyanmak
Tarumar oluyor can, candan ayrıldığında

Coşari, çekilmiyor kahrı artık yokuşun
Kapımızı çalacak ölüm bir gün ansızın
Hasretinin düştüğü an düşer kalbe hüzün
Kanatlanıp uçarken yüreğindeki kuşun

İbrahim COŞAR