Web Zaman Damgası

YOL İŞÂRETLERİ ÖMRÜMÜN-VI

26. YİNE SERPİLİRİZ

gâliba gözlerin
gene nemlenmiş

üzülme yavrum
üzülme
ebedî biçilmiş bir kaftandır
ayrılık bize

ya yüreğimiz
yuhalanan
şu harap
yüreğimiz
yırtılır ve de yanar
hasadını toplar
her damla gözyaşının
sorumludur
gökyüzü kadar gürlek
çağın sarsıntısından

isteyen sorabilir
hüsnüyusuf çiçeğine
çatlatırız sunakları
hükmü kalmaz
kabadayılığın, kirâlık sözün
katlanmayız kaypaklığın sultasına

gariban şiirimin asal cevheri
hassas cerenim
şafak muştusu sevgilim
ko çeksinler gümrük duvarlarını
ambargo koysunlar düşlerimize

yine serpiliriz
gonca güller
gibi açarız
zulüm içinde

27. ATLARA ÖVGÜ

atlar aydınlatacak dünyayı aydınlatırsa
yağız atlar
doru atlar
beyaz atlar

nehirler kıvâmınca vahşî
dağlar duruşunca külhâni
gökler genişliğince ruhâni
yeleleriyle

aydınlatırsa dünyayı atlar aydınlatacak
millî mücâdele'nin atları
avni arbaş'ın atları
babamın atları

toynaklarına geçirerek târihin tekerini
âdem'den muhammed'e
mahrem yerlerine dek meryem'in
döndüre döndüre
bir kızılca kıyâmettir koparacaklar

tevrat ile zebur'u
ve incil'i, kuran'ı
yeniden hep yeniden
-mum gibi eriyerek-
atlar yorumlayacak

mahveden yaşanmışlığını vandal günlerin
yol vergisi'nin ve takrir-i sükûn'un..
gelecek güzel günlerin türküsünü de
-dev bir koro oluşturarak-
atlar söyleyecek

bitkilerin kökünde saklı duran zekâyı
var-oluş'un çekiciliğini iticiliğini
lokman hekim'e özgü "ölüme can bulma"yı
can havliyle yitirilen "sonsuz çâre"yi
atlar ulaştıracak yarına

atlar aydınlatacak dünyamızı aydınlatırsa

sakın ola gücendirmeyin atları

28. ŞİİRSEL ÖNERİLER

a.
bırak şimdi cebir denklemlerini
polinommuş, limitmiş, türevmiş, bırak
beni sevmelere ada kendini

yerçekimi yasasına aldırma
aldırma maddenin katılığına
sıvılığına, gazlığına aldırma
pupayelken koşmalısın sıcaklığıma

hidrojenin oksijenle birleşmesinden
atomun enerjiye dönüşmesinden
daha görkemlidir bizim aşkımız

seni biyoloji belirleyemez
hiçbir bilim bukağı vuramaz sana
sibernetik evresine sıçrasa da çağ
b.
en yoğun duygularla yaşa sen
neredeyse şiirin albenili dünyası
yerleş oraya

29. KAN’A KARŞI GELİŞEN

aşk'ın o yıkıcı uygarlığından
-arap atına binerek çılgınlığın-
kan'a karşı gelişen sözcüklerle gel

dörtnala gel hep
benim mutsuz evrenime
-unutma zakkum tadındaki dostluklarını-
kan'a karşı gelişen sözcüklerle gel

bazı akşamlar vardır: hani, sinsi sömürgen
bazı şehirler vardır: insan etiyle beslenir
onların kefen kokulu gülüşlerinden
kan'a karşı gelişen sözcüklerle gel

çeyiz sandığını gör de gel, evde kalmış bir kızın
vurgun yemiş yüzünden
-bir kurbanlık kuzuya benzeyen ömründen-
kan'a karşı gelişen sözcüklerle gel

o cüzamlı çocuğun gözlerinden de
-ki gözleri güz olan
yalınkılıç güz olan-
kan'a karşı gelişen sözcüklerle gel

bir madalyon gibi asarak boynuna hüznü
-siyanürle sessizliğin bileşkesinden-
kan'a karşı gelişen sözcüklerle gel

30. YERİNDE

yeri gelir
kurtarır insanı
tek bir şiir

etkiler insanı
tek bir dize
sevindirir

tek bir imge
tek bir sözcük
tek bir hece
yeri gelir
tek bir harf bile
âşık eder
sürüm sürüm
süründürür
insanı