Web Zaman Damgası

Bir başkaydı o zaman

[ italik ]


yalnızlığımın bam teline dokunsan
sen sen diye inlerdi o zaman can
suni teneffüs yaptırılırdı hayata
son kişi kurtarılacak gibi ölmekten
yaşama döndürülecekti sanki pek çok kişi
iyice çıkmaz olurdu sokak
bir kişi bile kaybetse kendini



yaseminin horozu atlardı aradan
dönünce çıkılan son araya
urgiye halanın tek katlı toprak evinin
önündeki toprak sekiye
talim ederdi o zamanki gençler
ali arkasıyla çekerdi fotoğrafını
sabahat ile münevverin
yüzünde deliliği alt eden bir gülümseme



daha ölenler sağdı o zaman
ismim dudaklarında incelirdi kiminin
kiminde kutlu bir menbaıydı adım
yine itfaiyenin arkasında giderdi sait eniştem
ekin harman yanardı az ötede
yine yanardı güneşten kızların yüzü
oğlanlar top ardında koşmaktan yorgun
ancak bir oyunda birleşirdi elleri



nasıl kovalardı sabah akşamı
bir başkaydı günlerin yorgun atı
yine kayardı yıldızlar gökyüzüne bakınca
dünya salıncaktı biz sallanan
bir yarağın ucundan tutacağız sanırdık
bir çiçeğin koynunda yatacağız
dili hep bülbül gibi şakıyacak yârin
hiç eskimeyecek
topuklarının dövdüğü yollar..


05. 09. 2017 / Nazik Gülünay