Web Zaman Damgası

ANNEM

Dokuz ay on gün bıkmadan taşıdın karnında,
Çektin acılar of bile demedin hep Aklımda,
Büyütmek için didin din baktın kucağında, 
Ömrünce yılmadın sırtında beni taşıdın Annem. 
Ben seni bir kere taşıdım oda tabutta be Annem!.

Her gün emzirdin bir gün bile bıkmadın,
Sabahlara kadar ağladım hiç uyumazdın,
Uyutmak için ninnilerle uykundan kaldın,
Ömrünce yılmadın sırtında beni taşıdın Annem.
Ben seni bir kere taşıdım oda tabutta be Annem!.

Beni büyütmekti senin tek emelin gayen,
Feda ettin ömrünü bize yaşamadın hepten,
Bizim için vaz geçtin yaşam denilen zevkten,
Ömrünce yılmadın sırtında beni taşıdın Annem.
Ben seni bir kere taşıdım oda tabutta be Annem!

Büyüttün, evlendirdin adam eyledin, 
Çoluk çocuğa kattın dualarını eksik etmedin,
Hep beni Ali’m diye bir başka severdin,
Ömrünce yılmadın sırtında beni taşıdın Annem.
Ben seni bir kere taşıdım oda tabutta be Annem!.

Ağzın dualı, şakan bol, Mevla’ya yakındın,
Herkesten helallik alır kul hakkından korkardın,
Sonunda hesap var der bize öyle bakardın,
Ömrünce yılmadın sırtında beni taşıdın Annem.
Ben seni bir kere taşıdım oda tabutta be Annem!

Ahmet Ali’yim son nefesini elimde verdin,
Dur gitme dedim nafile yolculuk var dedin, 
La ilahe illallah, son söz, deyip göçüverdin,
Ömrünce yılmadın sırtında beni taşıdın Annem.
Ben seni bir kere taşıdım oda tabutta be Annem!

Ahmet Ali Canbaz .