Web Zaman Damgası

…SENİ SENDE YAŞAMAK…

Seni, sende yaşamak isterken
Seni, bende kaybettim
Her şeye sünger çekip
Yeni bir sayfa açmak isterdim
İç sesimle baş başa kalınca
Kendime zaman ayıramamışım
Zamanın farkında olmadan,
Geçip gitti yıllar

Üzgünüm be İstanbul
Yaşadıklarım yaşanacakların habercisiymiş, meğer
Kendimi sana adarken
Sende kaybetmiştim, beni
Yaşanası başıbozuk sevdanın
Yaşanıp bitmesiymiş
Geri dönüşü ve tekrarı olmayan
Mısralarıma düşen şiirlerin
Boynu bükük kalmasıymış
Hüzün ve acıların yüreğime düşeli

Şiirlere düşen
Mısralarda sonu olmayan bitişlermiş
İçimdeki duygular
Boyun eğmiş sessizce isyankâr
Merhamet dilenmiş yüreğimden sevdam
Bedenime sarılmış, bin parça hüzünle
Sunağımdan vermişim sana sevdamı
Kabul etmemiştin, beni amma
Kendimi bulamamıştım, sende

Yalnızlığımda adına şiirler yazılmış
Hırpalanmış duygularım
Pervasızca savururken uzaklara beni
Tanrının bahşettiği boğazın mavi sularına
Çok görmüştün inci gibi güzelliğini bana
Oysa nasılda sığınmıştım sana
Gizli dünyamı sunmuştum, dokunamasam da sana

Şimdi, alıyorum içimdeki seni, senden
Yok, say sende beni

Yoksa hepsi hayal hepsi yalan mıydı?
Düşlerimde miydi yaşanmışlıklarım
Acılarımı dışa vuramasam da
Beni anlatan mısralara yazmıştım seni
Mısralar hüzündü
Mısralar acıydı
Mısralar beni anlatıyordu, sende
Yorgun bedenimde
Saçlarıma düşen beyazlara aldırmadan
Seni, sende yaşamak isterken
Beni sarmalayan hüzünde, beni sevmişti

İsyankâr değilim, asla
Başkaldırışım yalnızlığıma
Kırık dökük kalbim sözcüklere sığmayan acılarıma
Özgürdüm ama değil
Düşüncelerim, çığlıklarım, isyanım
Tahammül eylerken kaderime
Yalnızlığımdı beni sarıp sarmalayan
Şimdi kalbimi sana bırakıyorum sana bırakıyorum
İstanbul
Derin sularına

Çerkez kızı