Web Zaman Damgası

ÖMRÜN PEDALLARI...

Alıngan bir tuğla kadar dirayetin son durağı;
Kazma dişli zamanın da tek tanığı.
Islak kebirler cumhuriyeti
Ve usulca tüneyen zamirler ve başında
Sıfatlar da yumuşak
Olmasa da her biri.

Kelam ehli giyotinde,
Son durak bellemelerin bedeline
Dokunmuşken şair…
Şiiri ıskaladığına dair kehanet;
Ucu bucağı olmayan şiirler saçılıyor göğün derininden;
Şiir yüzlü kadınlar damlıyor gecenin rehavetine konuşlu
Anadan üryan ıssızlığa namzet,
Şu kaykılmış meskende gayri meşru bir dokunuş işin aslı.

Kanla yıkarken yüzünü onca mesnetsiz itham,
Sonra da sarılma özürlü bir sevgiliden ibaret
Evrenin kıyamı,
Hele ki şiirin esaretinde devinen ruhumu öteleyen
Bir tadımlık sevgi misali
Yine şairin ikbali.

Anamdan ırak yeknesak bir vücut,
Bayat kıyımlarında hayatın son sürat;
Bir mezhep belli ki onca kaygının bedeli:
İklimleri bağdaştırmaksa yine
Yangın yeri, meczup şairin en şi(i)rin sefaleti.

Gocunmaksa yaralarımdan, hâşâ;
Gölge dolu sırları da vermişken rehine,
Hadi oradan, diyen yorgun bekçisi yüreğin;
Atık bir şiir olmalı aslında benliğin cumhuriyeti;
Toz tutmuş onca nüktedan fısıltı da
Çıkarken ayyuka;
Sersem sepelek yine kanmışlığın miğferi.

Külliyen yalan öznelere sözüm işin aslı:
Depreşen yanılgılarımın iç mimarı
Bunca aşkı sığdırmak bir mizaca,
Sonra da dokunaklı satırlarda buluştuğum
Kinayelerim yine eksenimde, dolgun bir şiire denk düşen,
Deliren mahiyetteki imgeler de kazan kaldırmaya
Müteakip, artık hani zümre ise
Başında saf tutan ölümlü şiirin.

Gölgelerin özründe tekil varlık;
Himayesinde hangi ruhsa çömeldiğim
Çalıntı zamanın bir vakti.
Altına imzamdan ibaret tek bir kinaye
Karaladığım hangi akit ise
Bir tek O’nun nazarında onca gerçek.

Kandıklarımdan alıntı üç beş ibare;
Sehven mağlup sayıldığım kim bilir
Hangi zaman aralığı:
Pekişen niyetlerin de tekelinde gün,
Tescilli olmaksa hüzne,
Kovuşturan iblise ettiğim sayısız lanet.

Gönül gözünde sayaç,
Kambersiz düğün misali,
Yorgun peşrevi beyitlerin,
Taammüden öldürdüğüm o kayıt dışı zar,
Atmakla başımdan nefretini çalıntı yüreklerin,
Sormakla da eş değer korunaklı dünyaların,
Zaman tahayyül etse keşke dünü;
Yarından sonrayı kemiren hangi dürtü ise
Pedallarına abandıkça ömrün
Geri kaçışın mümkün olmadığı.