Web Zaman Damgası

EYLÜLÜN SARISI

Kurutuldu neşelerim
Alazlanmış dudaklarımda
Tat vermiyor hayatın sevinçleri
Boğum, boğum etmiş ümitlerimi
Zihnimde hüsran kelimeler
Beynimin çeperini eşelemekte
Ah dedim bu dünyanın çarkında
Dönmeseydim keşke

Çocukluğumun asılı kaldığı ağaçlarda
Yeşerirmi yapraklar
Doğarmı umutlar bir daha
Ben, ben değilim bundan sonra
Nefesimden yüreğime sızan yaşam
Bir deprem hiddetinde

Tenime vurur eylülün sarısı
Ekim duygularımı çekiştirirken
Dökülür yaprakları zamanın
Köhne bir gecenin kuytusunda
Sıkışıp kalır hayallerim

Ah derim bana
Savrulur gider zaman
Al yeleli rüzgarın ardından

Ah derim bana,vah bana,vah
Daha ne gördümki bu dünyadan
Gökte salınan bir urganla
Asılmışım boynumdan

Ben doymadan doyurulmuş olurum
Yalnızlığın en acısından
Çözülür dilimin kemiği
Susar harfler dağılır kelimeler
Kapanır gözlerim kimseye zararım olmadan

Hüznün toprağını atar üzerime suretim
Hiç kimsenin olmadığı bilmediği bir yerde
Serpilir en masum gecenin hüznü üzerime
Avuç,avuç yıldız döker bedenime

Gökyüzünün teriyle yıkar beni yıldızlar
Arınır ruhum acı yalnızlıklardan

Hülya Çelik