"Dünya'ya Meyleden,İnsanlara Güvenme.!" isimli şiir 2.9.2017 14:28:27 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Birinden nasip alan,insan ve böçektir Mis gibiler doğada,bunlar bir çiçektir Menekşe,Sarı çiğdem,Gelincik naziktir Dünyaya meyleden,İnsanlara güvenme
İnsan denen canlı,hiç bilmez formatını Ne şükrü bildi,nede buldu fıtratını Yüce Allah vermiş,türlü türlü rızkını Dünyaya meyleden,İnsanlara güvenme
Dilinde yalan dolu,birine bin katar Her bir yanı fırıldak,gıpır gıpır oynar İbret almaz,hergün kabre birini koyar Dünyaya meyleden,İnsanlara güvenme
Sahtekâra aman'ha ,deldirtme postunu Satar menfaât için,en yakın dostunu Yamuk yumuktur,ben bilirim pek çoğunu Dünyaya meyleden,İnsanlara güvenme
Hele araya,mal,mülk,miras,girsinde gör Vallahi,bacın gardaşın bile,görmez kör Çevrende,dost kim,düşman kim,bilmiyorsan sor Dünyaya meyleden,İnsanlara güvenme
İnsanı birtek atası,anası satmaz Eşim dostum var deme,mal bitince olmaz Elden ayaktan düşünce,evlat'da bakmaz Dünyaya meyleden,İnsanlara güvenme
Dünya nizamı bize,öyle kurulmuş'ki Çile çekmeyenlere,sefâ verilmez'ki Sabır' menzilin olacak,Resul demek'ki Dünyaya meyleden,İnsanlara güvenme
11 / 08 / 2017 Şiir:Resul Civcik
Yer:Isparta Yalvac/ Sücüllü Kaşıkara Arası Tarih:15 Temmuz 2017 Foptoğraf:Bestami Erdem
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.