Web Zaman Damgası

Mekanın Gönlüm Olsun..!

Ay, karanlık perdesini çekti pencereme
Uykulu gözlerimi yine sensizliğe vurdum
Kara kalemle bir yüz çizdim kendime
Ateşi verdim gözlerine
Korlarını sol yanıma savurdum..!

Gecenin akıttığı zehri henüz sindiremedi ruhum
Gözlerini sevinçlerime dikmiş hayal kırıklıkları
Tek darbede elden gitmişim meğer
Biraz tütünüm olsa ağulanır, belki avunurum..!

Bütün canım gözlerimde, gözlerim sende
Rüzgara karşı koşarken kör toyluğum
Belkide şifalı bir panzehir bulurum
Sen denizine akan dere olur kaybolurum..!

Gözyaşı yağmurunu yastığıma içirirken
Yepyeni bir azapla boğuluyorum
Zehir istemeyin benden bu gece
Kendi yüreğimi deşiyorum..!

Gel haydi!
Utangaç gülüşlerinden birini yarat
Hüzünlere boğ beni, iğnele
Ne yaparsan yap
Seninleyken seni bu kadar sevmemişim itiraf ediyorum..!

Duydun!
Mutsuz sonumdan bir bölüm okudun
Ve sen, bana hükmeden
Sular yürüyor ruhuma
Cennet umudumu çamurlara gömüyorum
Mekanın Gönlüm Olsun..!