Web Zaman Damgası

bir başkayım

üzerime dar gelen aynada yaprak açarken
boğulmasın diye sokaklarda çocukluğum
kendime büyüdüm...
içimde yavaş yavaş ilerleyen aşk
oturup konuşunca senle
ne masum bir ülke sığıyor
bu gece takvime...


-hiç yazılmamış sayfaların yaprakları gibi başkayım bugün-


bir başkayım
gürültüsüz sevinçlerin
çocukları tutan
parmaklarında
adım.



yürüdükçe bakışlarındaki savaşan yokuşa
inceden ve derinden tutunduğum doğumlar
biraz ürkek/utangaç
aydınlık durur yalnızlığa
sığınışım.




ellerimde yepyeni kağıttan gemiler denize dokunur
yalar mavi çiçekler sırtındaki rüzgarı
vakti akıtan su gibi yürür yollar
başaklar benimle uzar saçlarımda
içimdeki şükürle büyürken güneş
masallar taşır gemisine
seyrederim
seni.



bir başkayım
mesela bugün
ya da dün
bordo pantolonla kıyılarıma çarptığını
kuşların siyahı kaldırdığını
görüyor musun
içimdeki senden
denizler akar
gölgelere.


-suyun sesini dinle kulaklarına doğacak yankılarım-



işte burdasın/karşımda
kuşun kanadına cenneti kurarken
odalar bana çoğalır
al beni dalgınlığına
ufuklar mavi bakar
ben mavi
gözlerine.




duyumsa
suskun saatlerin duası say
say ki
soluğundan kayan dünya olsun
yüreğim
kaybolan uçurtmalarla geleceğim
hem de
rengi gökyüzü
olan.



bir başkayım
hiç öncekiler gibi düşünmüyorum
sahilin dalgalarıyla vurduğu şiirlerimi
sana yazmış gibiyim.
giderek büyüyen heyecanlar
yan yana düştüğünde
hayaller tadında hikayeler
okurum...
ah...
yalnızlığı öldürsen
boş bir kadın olurum
çınlar sıcak saatler

duygular salkım salkım...