Web Zaman Damgası

HAKKIN TERAZİSİ...

Yarım adalar…
Tahliye oluyor tüm yükü tarihin.
Bu aralar;
Dokunaklı şarkılardan yana derdi başımın
Bir de eremediğim kıyamet öncesi
O hengâmede donmuşluğum,
Üstelik kayıtsız satır araları
Ve bir dervişin çöken omuzlarında
Yastık misali Hakkın terazisi.

Demleniyor gök kubbe dengi dengine
Beyhude beyitler söylüyor içimin martıları,
Koşulsuz sevdanın koşullu nameleri
Dokundukça yüreğin rahlesine,
Görkemli aşklara terennüm ediyor yeryüzü
Yiğidi öldür hakkını yeme dercesine
Sevişen bulutlara dokunuyorum
Uzanmışlığım sere serpe
Yine muhabbet kurduğum sessizliğin vebali
Bir kafeste mahpus kelamın da sönerken feri.

Dokunulmazlığında iri cüsselerin,
Bandıkça derine katmerli dertlerin
Kaynakçası ne çok satır arası,
Bilindik güftelerin unutulmuş nakaratı
Yine aşk pazarında beyhude bir seyir,
Kırık notaların tedirgin ve lal sureti.


Aksansız seyrinde güz bestelerinin,
Çığırtkan figanların da çeperinde
Yüz görümü mutluluğun dolgun bukleleri.

Ukdeleri girizgâhın ilk on metresi,
Kayıp kayıp arakladıklarımıza son firari bakış,
Ellerin dokunmayı reddettiği
Metruk ruhlar ülkesi.

Kopup da geldik uzak diyarlardan,
Sureleri sürdük yüreğimize
Suretleri edindik baş tacı
Yine dostluğun yüzü suyu hürmetine
Hikmet bildik söylenen her vecizi.

Lal heceleri edindik en yüksek mertebe,
Kandık kandırıkçı ve şehla gülüşlerine şehrin,
Sonra da şiirler ısmarladık ayaküstü
Tüyü bitmemiş yetimler sevdik gizli gizli.

Nam salmış kıtalara savurduk nidaları
Nemli gözlere mil çektik ansızın,
Toktuk yine de tokuşturduk istifli düşleri;
Aç’tık açmazında aşkın;
Perhize girdik pervazında onca şair naşının.

Hikmetine erdik madem kara gecenin,
Sevdasına tav olduk madem ölü gözlerin,
Sürdük sürüştürdük bir başımıza,
Kaydık kanadıkça için için,
Sustuk aldıkça darbeleri hem de için için sustuk.

Suslara gebeyiz yine şiirin göbeğinde,
Aşkı niyaz bilen her şairin dilinde mademki saklı tek hece
Coşarız yeri geldi mi ve severiz ölümüne
Kayıtsızlığımız sınırsız
Benliklerimiz soyutlandıkça dünden
Kala kalmışlığımız üstelik pür-neşe.

Dün mahlaslı yangınlar gördük peşi sıra,
Sev diyen kadınlar gömdük
Hem de ölümüne baş göz edilmiş
Cazgır yüreklerde kor misali.