Web Zaman Damgası

Boeing 737

[ italik ] Paketteki
son sigaramın iğdiş edilmiş dumanı tavanda dağılıyor
Birbirine benziyor akşamlar.
Art arda dikilmiş şuh kahkahalarıyla gül kurutan kadınlar
dolaşıyor tenimde.
Ahlaksızlık dediğin ne güzel şey
bu gece daha bir isteriğim

Bakma
seni bakmadığın yerden de öpebilirim
imgenin gözü kör olsun
ıslanan çamaşırını çıkar at
Mütevazi bir inkar bu
gözleri büyüyor cinayetimin



Müptezel kürtajlara gebe kentleri göbek bağından yakalıyorum hırsla
dokuzuncu hafta altıncı gün
Parçalanan embriyonun da gövdesi sızlar mı.


Göğünden öpülen kentlerden
kaldırımlarında ölünen kentlere sürüldüğümden beri
Yüksek binalardan tiksiniyorum
Bazen
hiç yere
bir
Boeing 737 nin motorunda parçalanmayıda istiyorum.

Soluk boruma değiyor su
bu kadar işte ahvalim
metrekareye yüzde yirmi bir oksijenlede
bozulabiliyor sinirlerim.

Burada bir es
Eşref beyi hatırlıyorum yine nafile yere


Kazara dünyaya tutunduğum gerçeği
Günbegün
yokluğuna olan hayranlığımı arttırıyor
Ateşi yükseliyor ellerimin
unutulmuş bir dilde sevebiliyorken seni
Deresi henüz HESlenmemiş
köy kokusu yakıyor çiğerimi.


Ağzımı bozuyorum
anlaşılmayı beklemeyi bile beklemiyorum
Harfiyat kamyonları geçiyor ardı ardına
en büyüğünden sarı iş makinalarını izliyorum
Alabalıkları düşünüyorum
babamın tuttuğu
annemin aş ettiği
Ölü taklidi yaparak kurtulabilirler mi bizden acaba


Nef es al
Nef es al
Tut orda
çiğerinde
Gökyüzüne uzanan son ağaç kesilene değin.
Nihayetinde modern zamanlar

Ardımızda
sonsuz dikta dağınıklığı
Ama yine de tükürdüğümü yalamadan
taşların bile kalbi kırılır
biliyor musun
Tanrım diye bağırıyorum...