Web Zaman Damgası

İşe hayat, Sunar Yazıcıoğlu

Elini başına götürmek istedi çocuk,
Ona rahat vermiyordu bir karasinek .
Keşke derdi yalnız bu olsa,
Çalışmıyordu eli hiçbir durumda.
**
Umulmadık anda, böyle zamanda
Yüzünde ya da saçının arasında
Ya bir saç teli, veya bilinmedik
Bir kaşıntı oluyordu, hiç beklenmedik .
**
Elini kaldırmaya mecali yoktu,
Geçeceği de yoktu hastalığının.
Daha önce nasıl asılırdı saçına,
Giysisine annesinin ve ablasının.
**
Geçen yıl birşey yok denebilirdi.
Sanırsın bu, o çocuk değildi.
Çok çabuk gelişti hastalığı ,
İyi bir hekime görünsün diyordu bazıları.
**
Yok mudur bu kötünün bir de iyisi?
İşte o iyiden versin yaratan,
Kötülük vermesin bize hiçbir zaman;
Sağlık versin, sevinç versin, güç versin .
**
İşte hayat böyle diyorsun,
Yarın ne getirir, bilemiyorsun,
Daha iyi olur muydu diye düşünüyorken,
Daha kötü olmasın, Allah korusun!
**
Kaderimiz mi oluyor, bu kötü oyun,
Kurban ettiğimiz hayvanlar gibi, bayramda
Bizi de kurban eden biri mi var ona;
Şu zavallı halimize acımayıp da.
**
Ona , ya da bir başka şeye farketmez,
İnanç kötü olan şeyleri şeçmez.
Kötülük dışardan geliyordur istemeden;
Mikroplar ve benzeri şeyler, bizi mahveden.
**
Yaradılıştaki esrar çözülüyor gün be gün;
Ne için, kim için yaşıyoruz bilmeyiz,
Bilen yok, anlayan da yok şüphesiz,
Anlasak biribirimizi yok eder miyiz?
**
Bu ve öteki başka oyunlar da var,
Hepsi bir noktaya bağlanıyorlar.
Bize yapacak tek şey kalıyor elbet,
“Ağlayıp söylenmek, gülüp eğlenmek”.

Sunar Yazıcıoğlu