Web Zaman Damgası

KULUN BENİM...

KULUN BENİM…


Gel ey güzel gir bahçeme,topla ayva,narımı,
Eğer mazlumlardan isem toprak örtsün arımı,
Yoksa çıkar asumana, tutma sen ahu zarımı,
Bu dünyada cevreyleyip,ahrette yanan benim…

Ömür kısa,yaşam uzun,çırpınma boş boşuna,
Zulmeyleyip caka satma,gitme zalim hoşuna,
Masumların vicdanı var,taş atma sen kuşuna,
Hesap günü sorulursa,demeki mazlum benim…

Hak yem ve tövbe eyle,başına da bela arama,
Tatlı yiyip,acı döküp,acılar çekmek var amma,
Dert yanıp,feryat edip,merhem yokmu yarama,
Defterine notlar düşüp,hatırına da salan benim…

Eller ağlarken gülme sakın,bakıp bakıp halına,
Her şey burada gerisi yalan,tamah fani malına,
Gün gelir kurulur divan,binersin imamın salına,
Bak yürüyor ölü kervanı,deyip de gülen benim…

Az yaşadım,çokça gördüm,dağların yücesini,
Ayırmışım biri birinden karga ile bülbül sesini,
Ecel gününde yakında duysan, Azrail nefesini,
Dediğini unutma,alçak dağları yaratan benim…

Bu hayatların daim değil,ağlasan da yok sonu,
Yaşa ve yaşat anıların,kalmasın başkaca konu,
Kefene de sarıyorlar, üstünde de yoktur ki donu,
Tabutun başka yolcusu yok,meğer öleni benim…

Şeyhim:Derki bak kardeşim bunu bil, ölüm hak,
Yaradanım hiç hazzetmez,sevmediği şey nifak,
Hallac-ı Mansur olup,söyleyebilir isen Enel-Hak,
Dar ağacında sallanmadan, Ya Rab kulun benim…


Nurettin GÜLBEY
10.41
06.07.2017
Yalova