Web Zaman Damgası

yazıcı portakal çiçekleri

Ne denli mutlu gelişmiş sanırsınız kendinizi
modern çağın felsefini ters düşmüş
geliyorsa eski ile yeni karşı karşıya
bir marazdan arınır gibi artık geri dönüyorsan
ve başka bir yola düşüyorsan geçmişten
ne farkı var kuşku götürmez örneklerden anlıyorum
ki; karşı konulmaz yöntemden umuluyorsa özgürlük!

ve ters düşülmez yaşadığımız bir çağla;
baştan kabullenmek değil midir? tutsaklık!
dahası pohpohlayarak bağlı kalmanın
şart olduğu satırı satırına el etek öpmek
gerdan kırmaktan geçiyorsa her satatû
ulaşırsın kısa yoldan yıldızlara..

ve yürekten kucaklar hepsini;
hani o sürüden ayrılanı kurt kapar hikayesini
dayatmak ve soysuz ilân etmek! halkını
ne kusurlu kusursuzluktur
yüzlerce kadın topluyor şubat ölülerini;
alnı boş, göğsü çıplak!
peçesiz yüzünde çizdiğin resim
vurulmuş bileklerinden..

Çekici geldi sizeen uçta ki nokta;
koştunuz kendi ayaklarınızla gülerek, eğlenerek o acıklı
ve acı sona!

sanki; düğüne gider gibi gidiyorsunuz
Ölüme değil,
görkemli bir çağrıya;
ne bekliyordunuz ki;
sizi bizi de sonunda karanlığın ölü dalgaları bekliyordu.
ne karınız vardı ne çocuklarınız yanınızda;
o ıssız tepelerde kan kusan kentlerde ölürken
bir kadının ince resmi asılı kaldı gönül duvarınızda
ne gözyaşı döken .
ne bir öpücük koyan alnınıza;

sürünüyor; insanlık arabalar çadırlar
bozguna uğramış başıboş dolaşıyor
en başta zorbanın ta kendisi;
kaçanlar arasında;
benzi sarı darmadağın
portakal çiçekleri yazıyor acının diyetini
yığılıp kalmışlar biri diğerinin üstüne
ne mutlu sende yaşayacaksın!
dünya durdukça yaşıyacaksınız!
ölen çocukların gölgesinde....

Nurten Ak Aygen
18.06.2016