"Çok Sevince Gidildiği Doğruymuş" isimli şiir 14.6.2017 01:22:11 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Hüzünler yine tavan bende, Acılar kirpiklerimde birikmiş, Patlayacak bir lav gibi yüreğim.
Dokunsan, ağlarım şimdi. Hem de hışkıra hıçkıra, Hiç te utanmam.
Sağır duvarlara konuşmaktan yoruldum dostum Sen de sağırlaşma karşımda,olur mu !! Hani teselli aramıyorum, Sadece yükümü boşaltmak istiyorum. Kimseye konuşamıyorum Dile düşürmek istemiyorum Hem sevdamı,hem aşkımı…
Ben çok sevdim be dostum Öyle böyle değil,her zerremde sevdim,her zerresini Derdini,kahrını,acısını sevdim Gelmeyişlerini,bekletişlerini sevdim…
Her sevilen bırakır gidermiş ya !! Doğruymuş be dostum Doğruymuş.. Sevdim ve gitti Hem de gittiğini bile söylemeden Bir baktım ki hayatımdan çıkmış Ulaşacağım bütün yolları kapatarak hem de
İnsan böyle yapar mı demiyorum, Yapılıyormuş ki ,yaptı Duyarsızdı,umarsızdı ama,nankör değildi Demek zamanla nankör de olunuyormuş Olsun be dostum Ben O’nun nankörlüğünü de sevdim..
Hani dünyaya bir daha gelsem Yine O’nu severim… Öyle alaylı alaylı bakma yüzüme be dostum ! Çayın buğusu gibi ,soğuyunca yok oluyor işte Yıldızların kirpiklerinde sakladım gözlerini Gecenin saçlarında sesini Rüzgârda saçlarını sakladım..
Ben böyle bir sevdayı romanlarda okurdum,filimlerde izlerdim Hani Leyla ile Mecnun var ya, İşte çöllere düşülürmüş böyle Yüreğimin çöllerinde kum yığınlarında sakladım acılarımı Kimseye göstermedim Yani demem o ki ,Mecnun daha aciz düşmüş.. Ben çöllere gitmedim,bütün çölleri yüreğime aldım
Hani insan bir bataklığa düşer ya Çıkmak için debelenir durur Ve her seferinde biraz daha batar ya İşte böyle bir demde geldi hayatıma Öyle bir geldi ki,bütün bataklıklar kurudu Dünyanın seyri değişti,yeşiller daha bir yeşil Bütün karanlıklar maviye boyandı Hem biliyor musun dostum ! Maviyi de hiç sevmezdi Aldı beni dipsiz bir kuyunun en kuytu köşesinden Güneşin zirvelerine çıkardı Hayatı sevdim O ‘nunla Tam hayata tutunacakken bir anda gitti Ve ben geldiğim boşluğa yeniden döndüm.. Şimdi çıkıp gelse, hiç gitmemiş sayarım Oturur her yalanına yine inanırım Zaten ne zaman gelecek olsa Mutlaka bir şeyler uydurur,ben de inanırdım Öyle güzel yalan söylüyordu ki İnanmamak olmazdı…
Öyle bir sevda yaşıyorum ki, O’nsuz aldığım her nefes ciğerime paslı bir hançer gibi saplanıyor. Bu dünyada bir araya gelemedik belki ama, Bunun mahşeri var, Mizanı var, Hesabı var, Muhasebesi var... Var da var yani.. Hem biliyorsun zaten Çok sevince,gidiliyormuş ya O'da bu yüzden gitti herhalde..!!!
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.