Web Zaman Damgası

İLAHİ AŞKA NAMZET...

Öyküler toplayan bir akşamın yolcusu,
Aksanı tutsak rahlemde kanıksanası bir tuzak babında,
Göreceli kehanetlerin de bam teli.

Dolduruşa gelen yeknesak dokunuşun,
Makber bellenesi ölü şehrin şiir şakıyan tuğlaları…
İşte biri bizim evde,
Hele ki Ramazanın dokunduğu kibirli sokaklardan
Çalakalem bir söyleşi;
Yine ve yeniden akan gecenin kir(n)inde
Iskalarken gece zebanisi bir külfetmişçesine kimine.

Gel de bir de bana sor, demenin külliyesi her şiir,
Şehir özlemlerinde aşka tutsak yörüngemin de izafi devinimi:
Hani olur da;
Lambalar yanar da ardı ardına,
Kurarım sofrayı da bir başıma… sonrası mı?
Ne sen sor ne de ben… demeye kalksam da,
Ağlatsam mı seni de o buruk gülümsememde,
Özlemini yâd ettiğim şiir gözlü hayat diyenlere biat,
Son sürat şiirde edindiğim o izlek.

Konuşluyum hem ömre hem hüzne,
Şiirin de yağar demli demli en nazenin derdi;
Üstelik kekremsi bir acı bırakır geride
Hele ki düşüşe geçti mi gece…
Son kıtasında ölmeliyim bu sefer
Yoksa yeniden tehir mi etmeliyim dile gelmeyen sancılarımı,
Bir avazda doğacaktı oysa şiir çocuk.

Ne yani, bu da teselli mi?
Hele ki nükseden tüm tedirginliğimi;
İlahi bir aşka namzet onca kaygan zamiri,
Bir de eklesem üç beş emir kipini;
Başlasam da sev, demelere
Sonra da sen bulmasan tek mazeret,
Gidip de gelmelerin özrünü kanıksarken,
Acıyı da hüznü de Yaradan’a emanet ederken
Dalmazdan önce uykuya.

Hey sen davulcu,
Git de uyandır tüm ölü, münafık zihniyetleri:
Kim bilir açılır bir kelam ansızın,
Bir de edindiğim kisvede
Bir selama uzanırken yüreğin yası,
Sanır mısın ki gönül demlenir de demlenir
Almazken beden bunca yaşı?

San ya da sen, ya da fısılda çok çok derinden;
Bil ki; duyarım koşarım o yazmadığın şiire,
Okuduğuma delalet bil ki bunca şiir
Varsın uzatma elini kör karanlıkta,
Alışkınım ben;
Eğer ki oyunun adı da saklı iken gözlerinde:
Kanıksadıkça özlemi,
Kardıkça umutları,
Kandıkça kendime söylediğim yalanlara
Yine de; beklemedeyim bir sonraki şiirde;
Kıyamda kalem olsa da derbeder bir selam çakarken
Yüreğin neferi onca hece;
Demediklerime say istersen yazdığım son şiiri.