Web Zaman Damgası

FAHRİYE ABLA

Meğer ne güzel günlermiş o günler be Fahriye abla

Ekmeğin elden suyun gölden olduğu günler

Ahmet Muhip DIRANAS ’ ın ki gibi
Komşumuz değildin belki
Yani ne öylesine açık-saçık,
Nede onun gibi işveli- nazlı

Ama sen bizim,
Sen Eğitimlilerin Fahriye ablasıydın
Hani kendi gönlünce sevdalı
Kendi gönlünce de mütevazi

Hep kafama takılır durur şu soru
Geri getirmek mümkün mü şimdi o günleri
Toplayabilir misin ablası olduğun gülleri

Hani sende bana sorardın ya bazen ,
Niye böyle ağlamaklısın niye hep böyle hüzünlü

O zamanlar açıklıyamazdım sebebini hatırlarsan bir türlü
Oysa o günleri bir daha yaşayamamaktı korkum
Hayata küskünlüğüm,
Hüznüm işte bu yüzdendi sevgili dostum
Bir daha “ keşkeler” yaşamamak adına
Zamanı geri çevirmek isteyişim bu yüzdendi

İşte bu yüzden “ama..fakat …ne yazık ki..”
Demek gelirdi hep içimden be Fahriye abla
Bu yüzden sormadan yapamıyorum şimdi sana :

Gülay,Pakize ve Fatoş’ lar
Hani nerde deli-fişek, üç silahşör

Hani nerde onlar ve ötekiler şimdi
Andıkça eğitimde geçen günleri
Rüveyde vermişti hatırlarsan beyaz gülleri

İçimde bir burukluk ki sorma..
Biliyorum , anlatmak bir o kadar güç
Anlatmasam yer bitirir bu duygu
Kahrolurum yani ,
bilmem ki anlatsam suç mu

Yani demem o ki kısacası
Artık ne Haziranlar ne Eylüller
Sadece Rüveyde ’siz değil,
Sizsiz de geçecek bundan sonraki hayatlar

Hatta tüm bir ömür boyu
Artık ne Haziran üzülmek ayı
Nede Eylül beklentilerle sevinmek

Ne acı şeymiş be Fahriye abla
İnsanın sevdiklerini bir daha görememek
Ve ne acı şeymiş o " hayali bile cihan değer günleri "
Hayalde ve hatıralarda bile yaşayamamak

Kaşif Kani ERTÜRK
27 haziran 1978