Web Zaman Damgası

HAZİRAN TÜRKÜSÜ

Cam tavanda birikir bazen söylemek istediklerim.
Bir umutla bin parçaya bölünür yüreğim.
Dizlerimi böğrüme çeker öylece kalırım.
Kimi zaman bir kaş çatış
kimi zaman yüzümde genişler gülümseyişim.
'İçimde bir atlı koşar bin kanatla' bazen
gül damlasında boğulurum gül bahçesinde.
Yüreğimdeki yarayı ele verse de gözlerim,
ne haziran yağmurları alabilir bu gözlerin nemini
ne de toprak bile bilir hasretin böylesini.
Bir makam tuttururum en fiyakalısından
oynak bir akşamın koynunda.
Sohbet kokar aklım hala
İstanbul siner üzerime bir kez daha.
Direngen bir dehliz olur anılar
kocamış bir köpek dolanır sokaklarında.
Boğuk yankıları ulaşır geçmişin alaborasına
Kusarım avuntuları karşı kaldırıma.
Uyum yasaları çıkartırım kendime büyük alkışlarla.
Sözcüklerin sana kalkan ellerinde
toplarım parmak izlerini.
hadi bulun yalancıyı der gibi
direnirim sessizliğe...
Hatıralar gerçek, umutlarda bir şey var
Her acı diğerinin uzaklığı ile oyalayamıyor kendini
sığdıramazken yalnızlığı sen(siz)liğime.
Ellerinden tutuyorum geçmişi yürüyoruz birlikte
en dibinden gözlerinin dehlizinde....


ferda,ca