Web Zaman Damgası

BIKKINLIK BAĞDAŞ KURDU

içimi kurtların kemirdiği
yeşil yapraklarıma kimsenin aldırmadığı
çam ağacıyım
gölgemin bile hayrı yok kendime
ki kar yağınca üstümde taşırım beyaz bulutları
acılarım güzel manzara eşliğinde demlenir..



her sevdiğim bir dalım
arada kopsa da yeniden çıkar içimden
acıta acıta
kanata kanata büyür gider
uzar gider gökyüzüne sevdalı
kökü bende nasılsa
her zaman keserler sevdim dediklerim bir dalımı
hüznüm yerleri süpürür
tel tel dökülürüm geçmişin parmak uçlarına
basar geçerler.



gelen geçen yabancılar
çakılarıyla sevdiklerinin baş harflerini kazırken üzerime
hüzünlerini de yapıştırıp alnıma
yalnızlık türkülerini bana emanet ederken
kahroluyorum.



bıkkınlık bağdaş kurdu yüreğime
susun artık demek istiyorum etrafımdaki sinek vızıltılarına
örümcek ağları sarkıyor her yanımdan
çiçek olsaydım bal arısı konardı dalıma
özüm özüne karışır
gülücüklerim bahar'la yarışırdı kimbilir
olmadı
olmayacak.



Bu kadar acıyı kaldıracak gücüm kalmadı dediğim yerde
bir kez olsun silkelenmek isterdim.



Ayvazım DENİZ