Web Zaman Damgası

BEYAZ GÜL

Eskiden bir söz vardı “korkma Hak’tan korkandan!”
Bu canım ifadeler, yoksa yalan mı oldu?
Şimdi korkar görünen; farksız yılan kırkandan!
Yeşeren tüm umutlar, toptan sararıp soldu…

Geç gelen bu zihniyet, bozdu doğru yolları!
Değişimi özlerken, değişti Hakk kulları…
Bekliyorduk hasretle, açılacak kolları;
Seksen öncesi dönem, tekrar hortlayıp geldi…

Bir solcu, bir de sağcı, derken çok kırılmıştık!
Kardeş kardeşi her gün, vurmuştuk, vurulmuştuk!
Komünistti, faşistti, diye çok yorulmuştuk!
Yıllar sonra o kurşun, bugün bağrımı deldi…

Bu kafa işte aynen, değişmeyen o kafa!
O günkü karabasan, döndü bizden tarafa!
Hiç koymayın ne olur, o görüşü bu rafa;
O filmi çok seyrettik, hem de ne canlar öldü…

Atın bu çirkin fikri, biraz da aydın olun!
Adaletin hiç yoksa/ neye yarar ki yolun?
Hiç boş yere uymayın lafına sağın, solun;
Yolu her gelen yaptı, yapılacak gönüldü!

Dışarda dost kalmadı, içeri paramparça!
Bundan sonra dost bulsak, deyin ederi kaça!
Unutuldu mu sanki sürünmek yaka, paça!
Milletimin arzusu, temiz bir beyaz güldü…

Karaman-2017/05

Halil Şakir Taşçıoğlu