Web Zaman Damgası

Yaşıyorum İşte...

sabahın öncesine gidince,
sanma
ki
seni buldum oralarda,
yokluğun bir baki gibi boynumda
çekiyor yalnızlığımın
koylarına
bitmeyen tükenmeyen bir
inatla,
sanki bana hiç sordu
da...

zamansız zamansızlık bir taksirat,
sanki
kadere üç çeker
misali
gecelerin ömrü de o kadar
uzar da uzar
bitmeyen tükenmeyen bir
sabırla
bana tek çekmek
mi
kalır acep
takılmış koluma...

kurulan derme çatma hayaller
sanma
ki
bir saray oluşturur
içinde bir prenses yani sen eksik
gönülde
ki
tahta ona dahil,
masallarla boy ölçüşmek neyin nesi
ki
bitmeyen tükenmeyen bir
umutla
sanki ben
çok
umrundayım
da...

istediğim tek bir şey var senden
şöyle
ki,
de hepsi yalan
rüyalarda uçuşan bir kanat
misali,
adres belli
istikamet meçhul
açılan tek bir kucak dahi
yok,
gördüğün belki bir serap
bitmeyen tükenmeyen bir
canla başla
sensizliğine uzanan
bir dal gibi
yitirse
de
tüm
yapraklarını...

sabah oldu yine yeniden
sanma
ki
boşboğazlık bir hayıra vesile,
ben
bensizlikte kıvranır iken
dert hanesin de
kahır özlem
acı
ne varsa hepsi nafile
yüreğime bir kurşun sıkılmış gibi
bitmeyen tükenmeyen bir
yarayla
yaşıyorum işte,
sen nerde ben de oralar da
misali,
sorsan ne gezer sormasan
da...

(İstanbul,27.04.2017)