"HUZUR EVİ" isimli şiir 22.4.2017 10:14:12 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Çalıyor ölümün, en son bestesi Köşeye çekilip, dinle ihtiyar!... Nafile! Kısıktır, çarenin sesi *** Köşeye çekilip, dinle ihtiyar!... *** Uzanan el, etmez, seni bahtiyar
Dünyadan el etek, çekmiş bak halin! Kim bilir ki, kimde kalmış, vebalin? Yaşamak için yok, hiçbir mecalin *** Yalnızlık içinde, insan ne duyar *** Uzanan el, etmez, seni bahtiyar
Yüreğin çok yorgun, paslanmış gibi Ümitlerin boşa, yaslanmış gibi Ruhun hüzünlerle, süslenmiş gibi ***Vefasızmış, mazideki, zalim yâr!... *** Uzanan el, etmez, seni bahtiyar
Unutulup gitmiş, bak bir köşede! Hüsranı yaşamış, birçok şişede Teselli bulmuyor, artık neşede *** Gezip aradıkça, hep diyar diyar… *** Uzanan el, etmez seni bahtiyar
Huzur evi olmuş, yazık mekânın! Okunmaz ki, artık hiç adın, şanın Evlatlardan yoksun geçiyor anın *** Onların hasreti, nasıl da koyar *** Uzanan el, etmez seni bahtiyar
Sanki başka gurbet, bu huzur evi Hapisten farkı yok, hücre bir nevi Arama! Ne bir dost, ne de bir sevi *** Hayatla bir ömür arasında yar… *** Uzanan el, etmez seni bahtiyar
16. 04. 2017
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.