Web Zaman Damgası

Nasıl

bilincimin en altına gömerken seni
kışta kar
baharda yağmur olup
düşersin aklıma
çoktan süpürdüm sanırken altına minderin


yine çocuk olup okulculuk oynarız sözgelimi
nerde rahat geniş, aydınlık bir oda görsem
birlikte bakarız penceresinden
matematik ödevini bana bırakırsın
sanki çok anlarmışım gibi
senin için sayılara dalmak bile hoş gelir


içim nedensiz yansa sebebi sensin
bir şey varmış gibi bakar kalırım
ne olursa olsun fark etmez
kıvrak, güzel bir şarkıda bile
sen olur şarkıdaki sevgili
bırakır aşkın hüznünü
ince sızılı kalbe


olur olmaz anlarda seni düşünürüm
ilk sana yazdığım şiirdeki gibi
yine sorarım duymasan da sesimi
sen de düşünür müsün
seni düşündüğüm kadar
yoksa unuttun mu beni


boşuna bütün yazdıklarım bilirim
elinden bir bardak çay içmedim
bana sevdiğin kızı vermediklerini bile söyledin
sevgi yok derken
nasıl boşluğa fırlattın kalbimi
döndü durdu kendi halinde
yalnız yıldızlar gibi
yansıdı
kendi kendine..

15. 05. 2017 / Nazik Gülünay