"EVSİZ KADIN" isimli şiir 10.12.2019 15:40:42 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Ankara AŞTİ'de gariban bir kadın, Hava yine soğuk, Yine ayaz var, Kar var, Fırtına var. İki büklüm olmuş garibim, Alüminyum saçtan bir bank üstünde. Bulmuş buluşturmuş bir kirli yastıkla bir battaniye. Sarılmış da sarılmış, Evi bilmiş o mekânı. Gelen geçen yolcular doyurmuşlar katıksız bayat ekmekleriyle onu. İşte mutluluk bu diyecekken, Beliriverdiler zabıtalar yanı başında. Gitmemek için epey direndi, Evi bildiği mekânı terk etmemek için bağırdı, çağırdı, Savaştı adeta. Aldılar tekerlekli bir sandalyeyle götürdüler oradan, Kaçırırcasına, Geride yastığıyla battaniyesi kaldı ondan hatıra. Bakakaldım ardından yalnızca. Şimdi yeni bir yuvası, İçilecek bir sıcak çorbası vardır onun, Öyle ummak istiyorum...
Ömer Adar-2017
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.