Web Zaman Damgası

KEDİ VE ADAM-II

II
Eve girmeden odun, kömür alayım dedi
Derken birden sıçrayıp çıkıverdi bir kedi
Tüyleri sapsarıydı; biraz da beyaz vardı
Gözlerinde yalvarmak misali niyaz vardı
Belli ki kendine yuva yapmış kömürlüğü
Ruhları sızlatırdı, bir gözünün körlüğü
Kim bilir başına ne gelmiş de kör olmuştu
Sağ gözün çukuruna, gri bir su dolmuştu
Yaşlı adam tereddüt etti, düşündü bir an
Demedi ki o da yaşamayı hak eden can
Odunu kaptığı gibi fırlattı hayvana
Acılar içinde sıçradı yerden tavana
Fakat kaçıp gitmedi, bekledi her nedense
Derken yerde göründü sarı, beyaz bir ense
Onun hemen peşinden şirin üç yavru daha
Hepsi değerdi, milyonlarca kez maşallaha
Gözleri küçücüktü ama bir sevgi vardı
Dördü koşup ananın dört tarafını sardı
Saldırdılar memeye, Yaşlıya aldırmadan
Sakin sakin emdiler başları kaldırmadan
Anne seyrediyordu gelecekleri başa
Elinden ne gelirdi kapılsa da telaşa!
Ayağının ucuna kadar gelince biri
Çok kaba bir surette itiverdi tekiri
Zavallı yavru, çakıldı yere tepeüstü
Yerden kalktı ve gitti; adeta ona küstü
Kayboldu yavrucak ağaçların arasında
Kim bilir ne üzülmüştür onun verasında
Pek kötü sızlıyordu, Garibin sağ ayağı
Halbuki hak etmedi bu insafsız dayağı
Yaşlı, bununla kalmadı, anaya saldırdı
Odun parçasını hemen havaya kaldırdı
Ve fırlattı hayvana bütün gücüyle adam
Düşündü kedicik acaba nereye kaçsam
Hayvancağız kendini sokağa attı birden
O bir anaydı ayrılamazdı ki dört tekirden
Kışın tam ortasında sokakta kaldı ana
Bu davranışı, yakıştıramadı insana
Adam odunları göğsüne sımsıkı bastı
Ve kömürlükten çıkıp, asma kilidi astı
Sola dönünce duvardaki aralığı gördü
Sağ eliyle bir tuğla parçası alıp ördü
O anda, ortalıkta görünmüyordu kedi
Yavruları döner diye onu çok bekledi
Yatmışlardı birbirlerine sarılmış halde
Susuyorlardı, o adama darılmış halde
Evin kapısını açarken çok öksürdü
İçeriye girmesi, bayağı uzun sürdü
Gözleri zaten iyi görmüyordu yaşlının
Güzelliği görmesi zordur kalbi taşlının
Sokaklar kar dolu, hava da buz gibiydi
Öyle ki soğukluk, eksi on dokuz gibiydi
Kim bilir nerede geceleyecekti ana
Belki de çoktan ölüp gitmişti dona dona

..........................................................................................................................
Vera: arka