"CEMİL BEY VE KEDİLERİ-2" isimli şiir 13.11.2017 20:16:55 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
II Eve girmeden odun, kömür alayım dedi Derken birden sıçrayıp çıkıverdi bir kedi Tüyleri sapsarıydı; biraz da beyaz vardı Gözlerinde yalvarmak misali niyaz vardı Belli ki kendine yuva yapmış kömürlüğü Ruhları sızlatırdı, bir gözünün körlüğü Kim bilir başına ne gelmiş de kör olmuştu Sağ gözün çukuruna, gri bir su dolmuştu Yaşlı adam tereddüt etti, düşündü bir an Demedi ki o da yaşamayı hak eden can Odunu kaptığı gibi fırlattı hayvana Acılar içinde sıçradı yerden tavana Fakat kaçıp gitmedi, bekledi her nedense Derken yerde göründü sarı, beyaz bir ense Onun hemen peşinden şirin üç yavru daha Hepsi değerdi, milyonlarca kez maşallaha Gözleri küçücüktü ama bir sevgi vardı Dördü koşup ananın dört tarafını sardı Saldırdılar memeye, Yaşlıya aldırmadan Sakin sakin emdiler başları kaldırmadan Anne seyrediyordu gelecekleri başa Elinden ne gelirdi kapılsa da telaşa! Ayağının ucuna kadar gelince biri Çok kaba bir surette itiverdi tekiri Zavallı yavru, çakıldı yere tepeüstü Yerden kalktı ve gitti; adeta ona küstü Kayboldu yavrucak ağaçların arasında Kim bilir ne üzülmüştür onun verasında Pek kötü sızlıyordu, Garibin sağ ayağı Halbuki hak etmedi bu insafsız dayağı Yaşlı, bununla kalmadı, anaya saldırdı Odun parçasını hemen havaya kaldırdı Ve fırlattı hayvana bütün gücüyle adam Düşündü kedicik acaba nereye kaçsam Hayvancağız kendini sokağa attı birden O bir anaydı ayrılamazdı ki dört tekirden Kışın tam ortasında sokakta kaldı ana Bu davranışı, yakıştıramadı insana Adam odunları göğsüne sımsıkı bastı Ve kömürlükten çıkıp, asma kilidi astı Sola dönünce duvardaki aralığı gördü Sağ eliyle bir tuğla parçası alıp ördü O anda, ortalıkta görünmüyordu kedi Yavruları döner diye onu çok bekledi Yatmışlardı birbirlerine sarılmış halde Susuyorlardı, o adama darılmış halde Evin kapısını açarken çok öksürdü İçeriye girmesi, bayağı uzun sürdü Gözleri zaten iyi görmüyordu yaşlının Güzelliği görmesi zordur kalbi taşlının Sokaklar kar dolu, hava da buz gibiydi Öyle ki soğukluk, eksi on dokuz gibiydi Kim bilir nerede geceleyecekti ana Belki de çoktan ölüp gitmişti dona dona
.....devamı gelecek...
.......................................................................................................................... Vera: arka
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.