Web Zaman Damgası

Aşk İçin Ölmeli

gece uyurken tavşan uykusunda
kurşun gibi bir soğuk peydahlanıyor, zemherinin rahminden
sokaklar buz kesiyor

bu lanet şehrin ayazı jilet gibi çizer etimi
sanki Azrail içimde kol geziyor

sen, kudurmuş bir deborman gibi üstüme salıp yokluğunu
bu şehrin sokaklarında ezim ezim ezdin ya beni…
ben kızılca kıyamet şiirlere bandım acımı
bak parmaklarımda kanla karışık mürekkep lekeleri
meğer ne kapanmaz bir yaraymış yokluğun
duvarlarda parçalandı antideprasan şişeleri

delik matarada su gibi damla damla tükendim
sana kavuşmak için
kör kirpiler gibi bir yol aradım
gururmuş sabırmış ayaklar altına alıp,
doğduğu nehre ölmeye gelen balıklar gibi sana gelmek istedim
ağır yaralı bir şiir
sabıkalı bir şarkı gibi
ayaklarının dibine çökmek istedim

sen yoktun
ben günü kurtarayım derken,
dünümü kurşuna dizdim

savaşta yenilmiş ordular gibi çaresiz
kılıcını teslim eden o mağrur komutanlar gibi yorgunum şimdi
hiçbir randevuya geç kalmayan ben,
hep sana geç kalmaktan yorgunum
duvardan sökülen çivi gibi sökülmekten
rüzgar çanları gibi senden bir nefes beklemekten yorgunum
senin cennetini hayal ederken
cehenneme sürülmekten yorgunum

keşke yaşamak ağrısını unutup, Cehennemim'ize bir avuç cennet…
çorak toprağımıza bir damla su…
okyanus'muza bir kara parçası olabilseydik
o l a m a d ı k

hani diyor ya, sezen şarkısında [ italik ]“aşk için ölmeli, aşk o zaman aşk”[ /italik ]
biz ö l e m e d i k

aşk için ıslanmak gerekiyordu
biz ı s l a n m a d ı k