Web Zaman Damgası

Güller Mevsimi

Güller mevsimiydi
Masmavi güller
Sen yoktun
dikenlerine yalın ayak basarken
efkarlı duruşumuzu resmettim bahçeye
gözlerimiz taç yapraklarıyla dolmuştu
yüreğimizin kum saati zembereği boşalmıştı
bu bahçeye ne zaman uğrasam
uğrardı bana bir şiir
karşılardı ellerimi rüzgar gülleriyle
haykırırdı
hoş geldiniz


güller mevsimiydi
sapsarı güller
ölü kuşları doldurdum eteklerime
yakılmıştı kanatları dilleri
kıyamadım kitap aralarına gömdüm onları
insanlığın yüzü yüz karasına bulanırken
tek tek ayıkalrken yüreğimdeki dikenleri
kitaplardan bana doğruldu
yine de umudu kucağıma verdi
Tanrının elleri.

Güller mevsimiydi
simsiyah güller
İçimdeki sancıyı toz güllerin toprağına gömdüm
Ölümün ışıklı köşkündeyim şimdi

güller mevsimiydi
bembeyaz güller
hani susacaktı acılarımız
güneşe yangın sevdamız yeşerecekti
ne acılarımız sustu
ne de durdu o kahrolası veda tranvayı
güller mevsimine yakışır mı bu yokluk
kan damarlarımı düğüm yapan düşünce
yüzümde felçli bir şiire dolmuş engelli bulutlar
kirpiklerimde kelebek ölüleri
gözlerimi kırpsam düşecek her biri




Güller mevsimiydi
Çok uykum geldi
Otopsi ;Çürük kırmızı güller ölüm sebebi.




Ayşegül Aşkım Karagöz