Web Zaman Damgası

gel beni bul

bir ihtimal üzerine çıktım bu yola
yaşadığın şehirdeydim dün gece
seni aradım her yerde
bir yağmur tanesi düştü tenime
sen zannettim önce
yanağımı avuçlayana dek

gözlerim sürekli aradı seni
yoğun bakışlarla, yoktun sevgili
uzaktan her gördüğüme benzettim seni
yaklaşınca boyun büktüm her seferinde

masum duygularım sürükledi beni
bilmediğim caddelere
şehrin gece ayazında yürüdüm durmadan
cadde ışıkları bana üzgün bakıyordu
yalnız görüp garipsediler belki
içimdeki seni görme arzusu
bir çığ gibi büyümüştü içimde

yağan yağmurun birikintisine
bir damla gözyaşım düştü
su dalgalandı ağırlığından
sağanak başladı ardından
gözlerimle yarışır gibi

ey sevgili bu caddenin
en son köşede duran
direk lambasına doğru
yürüyorum
gel sen bekle orada beni
hoş geldin de bana
ısıt ayazın buz kestiği ellerimi avuçlarınla
bir ateş deryasında alev ,alev yanan kalbimi
söndür bu gece
yalnız bırakma beni bu tanımadığım şehirde
çok yakınımdasın hissediyorum
ama bulamıyor göremiyorum seni,
gel bul beni

Sabahat Çelik