Web Zaman Damgası

zik zak şiir

şiir diye anlamsız şeyler yazmak geçti içimden
önce beynimi bertaraf etmem gerekti
en uykulu halini seçmek sözgelimi
üstüne sevgi dökülen biri bunu nasıl yapabilir
sevgiyi ancak sevgi yıkar
nereye kaçtınız ilhamsız harfler
bir yolcu geçti buradan
az önce bakışlarımdan öptü
onun rengi değişti biraz
nasıl yürüyeceğini merak ettim
yalpalamadı


bazılarının yaptığı gibi ben de
dizelere takla attırmak istedim
umurumda değil dedim yalan söyleyerek
kimse dikiş tutturmasın isterse hayatta
yalın ayak gezsin çocuklar
kaza kurşununda ölsün amerika'nın
çocuk kadın fark etmez
amerikalı yaşasın yeter
benden yana olmasın polis falan
zik zak çizdireyim şiire
eskimiş makinamda



isteyen atlasın üstünden dizelerimin
isteyen ucuna dokunmadan geçsin
kendi rüzgârımı bırakayım üstüne
belki bir yerden görünür yine kalbim
kayısının bembeyaz donanmış çiçekleri kadar olmasa da
bir yaprakçık kımıldar uzakta
yanına varmak mümkün değil sevgilinin


27. 03. 2017 / Nazik Gülünay