Web Zaman Damgası

Ölüm

Şurada kurşuna dizdiler.
Gözlerimin önünde kurşuna dizildim.!

Tek şan şeref ve şöhretim gölgem, kurşuna dizildi.
ilk kurşun, halhal'la süslenen sağ bilek kemiğimde yontuldu.
ve yüreğim paramparça dağıldı..
Ağaçlar, güneşin ilk ışıklarıyla elindeki çiçeği kısmeti açılana döktü.
Direniş dağları, muş ovasına kadar kan akıttı.
Dicle ve Fırat'ı taşırdı.

Kuşçuklar karnımda debelendi.
Ağzına kurtçukları ve bir tas su döktüm.

O gece dudağından süzülen sarımsağı yedim.
Koynumdan çıkardığım Süryani şarabını Üzerine damlattım.
Boynundaki gerdanlığı dişlerimle ezdim, nefsimin dizginlerini gevşettim ve bıraktım.

O gece her şey dans ediyordu. gökyüzünde, sebepsizce sevişiyorduk.

izledim izledim ...
Yaşamımızdan artık kalan kırıntıları dişlerimin arasından tükürükle yuttum.
Yüzümü düzelttim, gözlerimi açtım ve ciğaramı yukarıdan sıktım. Ayaklarımın altındaki sandalyeye küfrettim.
Dizlerimi diktim suyunu şerbetini verdim ve avucumun içi ile kırıntıları mideme bastım.

Zalimlik işte zalimlik...

Sol göğsümü köpeğe bıraktım.
Biraz acıdım ve safran suyunu kestim yedi içti
...
Sonra biri türkü açtım, döndü baktı !
Dişlerimi tıraşladım.
Mermer tozu ihtiyacımı giderdim çabuk davranıp işimi bitirdim.
Ama öyle ki, sanki bir yaşam yarıda kaldı...

olsun...