Web Zaman Damgası

O ŞEHRİN KALDIRIMLARI

O ŞEHRİN KALDIRIMLARI

Her gün adımlarım şehrin kaldırımlarını,
Türlü türlü insanlar görürüm,
Kimisinin kamburu çıkmış;
Kötü hayat koşullarının sonucu olmalı,
Saçı sakalı karışmış insanlar vardır,
Kirli ve yamalı giysiler içinde,
Sigarasını tüttüre tüttüre yürüyenler vardır,
O şehrin kaldırımlarında.

Maişet derdine düşmüş kimileri,
Kızgındır bir şeylere, söylene söylene yürür.
Ah! Bir de şu yollara tükürmeleri yok mu!
Görünce tepem atar.

Karşı köşeyi tutmuş bir dilenci kadın,
Yanında küçücük zayıf ve çelimsiz bir çocuk,
Gelen gidenin önüne çıkarlar,
Başlarlar dualarla karışık yalvarmalara,
Kimi kaçışır onlardan,
Kimisi bir iki akçe verir.

İki delikanlı gelen geçen güzelleri süzer,
Karşılaştıklarında laf atarlar,
Kızlar aldırmadan devam eder,
Sonra da arkalarından bakarak tacizlerine devam ederler.

Garip kılıklı adamlar görünür yer yer,
Bu topluma ait olmayan kıyafetler içinde.
Arap mı, Afgan mı belli değil.
Onlara yetişmeye çalışan kara çarşaf içinde zavallı kadınlar.

Böyledir o şehrin kaldırımları,
Rengâ renk, cıvıl cıvıldır her zaman,
Hareket vardır o kaldırımlarda,
Bir de bereket olsa keşke,
Ama ne gezer!
Fakirlik ve yoksulluk diz boyu.

Ömer Adar-2017