Web Zaman Damgası

Kardeşliğimiz

Bizim kardeşliğimiz, ezeli ve ebedi;
Vicdanıma danıştım, o da "öyledir!" dedi.
Gerçek olan bu iken, nefse uyan insanlar;
Asırlardır haksızca, hep bir birini yedi!

Sevgi çiçeklerinin, açacağı bir yerde;
Hırs, kalpleri öldürdü; gözlere çekti perde.
Oluk oluk kan aktı, karıştı göz yaşına;
Bir "dur!" diyen olmadı, kahredici bu derde!

Barış meltemlerine, muhtaç yapraklar gibi;
Bir damla suya hasret, kuru topraklar gibi.
Kanattı kalbimizi, ruhumuzu inletti;
Sinemize saplandı, öfke, mızraklar gibi!

Ölen, öldürenlerin, hepsi insan soyundan;
Kana kana içelim, gelin, barış suyundan.
Kazananı olmadı, ta Adem'den bu güne;
Mağlup olan; insanlık, savaş denen oyundan!

Oysa, bütün insanlar, esasta hep kardeştir;
Kimi, kimine dostken; kimi, kimine eştir.
Dünya bizim yuvamız, gökkubbe de çatımız;
Bizi bize düşüren, haset denen ateştir!..


Mahmut KILIÇOĞLU